Өлең, жыр, ақындар

Нала

  • 23.07.2021
  • 1
  • 0
  • 720
Бұл заман кімнің соры?
Кімнің бағы?
Жаңылды жүрісінен дүлдүл-дағы.
Қайғы жеп, мұң жұтқан соң қайдан оңсын,
Барады уға айналып тілдің балы.
Ғайыпқа өзі кетпей,
Сөзі жетпей,
Ақынның аласұрған кезі көп қой.
Өзі хан,
Өзі сұлтан,
Өзі бектей
Қор болдым ағайынға сөзім өтпей.
Алда деп жұбатқанмен жүлдең əлі,
Алқызыл бояуынан гүл де оңады.
Аз күндік аманында ауызға алмай,
Өлген соң өкінгенің кімге дəрі?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзiңнен керемет бiр сəуле көрдiм

  • 0
  • 0

Көзiңнен керемет бiр сəуле көрдiм,
Сəуленi ұстаймын деп əурелендiм.
Салмағы сары алтындай сен тұрғанда,
Қайтемiн қаңылтырын саудагердiң?!

Толық

Нармахан Бегалиевке

  • 0
  • 0

Аттадым мен де елуге, сен де елуге,
Елумен неге асықтық «емделуге»?
Елесі егделіктің көлденеңдеп,
Төбесі көрінгендей көмбенің де...

Толық

Заман зауқы сəт сайын құбылады...

  • 0
  • 0

Заман зауқы сəт сайын құбылады...
Кім түсініп біздерді,
Кім ұғады?
Көз алдымыз мұнардан көрінбейді,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар