Өлең, жыр, ақындар

Нала

  • 23.07.2021
  • 1
  • 0
  • 558
Бұл заман кімнің соры?
Кімнің бағы?
Жаңылды жүрісінен дүлдүл-дағы.
Қайғы жеп, мұң жұтқан соң қайдан оңсын,
Барады уға айналып тілдің балы.
Ғайыпқа өзі кетпей,
Сөзі жетпей,
Ақынның аласұрған кезі көп қой.
Өзі хан,
Өзі сұлтан,
Өзі бектей
Қор болдым ағайынға сөзім өтпей.
Алда деп жұбатқанмен жүлдең əлі,
Алқызыл бояуынан гүл де оңады.
Аз күндік аманында ауызға алмай,
Өлген соң өкінгенің кімге дəрі?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң

  • 0
  • 0

Аяулым, бүгiн тағы түсiме ендiң.
Жайсыз түс жанға ерiксiз түсiрер мұң.
...Еңiсте жатқан саған еңiреп кеп,
Ұсынып тұр екенмiн үсiген гүл.

Толық

Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл

  • 0
  • 0

Ерке қыз-ау, елгезек, елiк көңiл
Жұмақстан жұртынан келiп пе едiң?
Желiккенiм, əлде, бұл, елiткенiм –
Қабағыңа қараудан зерiкпедiм.

Толық

Көбейіп тұр көзі үңгір барымташы

  • 0
  • 0

Көбейіп тұр көзі үңгір барымташы,
Бару, алу, ішу, жеу... бар ынтасы.
Жаны игіге жалғанда жазығым жоқ,
Жаппар ием, мені де жарылқашы!?

Толық

Қарап көріңіз