Өлең, жыр, ақындар

Нала

  • 23.07.2021
  • 1
  • 0
  • 754
Бұл заман кімнің соры?
Кімнің бағы?
Жаңылды жүрісінен дүлдүл-дағы.
Қайғы жеп, мұң жұтқан соң қайдан оңсын,
Барады уға айналып тілдің балы.
Ғайыпқа өзі кетпей,
Сөзі жетпей,
Ақынның аласұрған кезі көп қой.
Өзі хан,
Өзі сұлтан,
Өзі бектей
Қор болдым ағайынға сөзім өтпей.
Алда деп жұбатқанмен жүлдең əлі,
Алқызыл бояуынан гүл де оңады.
Аз күндік аманында ауызға алмай,
Өлген соң өкінгенің кімге дəрі?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қамшы

  • 0
  • 0

Араны көріп тұрып гүлді кезген
Қарадым қазағыма мұңды көзбен:
«Құдайдың ен даласын жайлап жатқан
Сен қашан ел боласың бұл мінезбен?»

Толық

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi

  • 0
  • 0

Жаныма сəуле сеппедi жаңа Айдың бəрi,
Арайлым кəнi, құдай-ау, арайлым кəнi?
Сал бөксе сабыр салмағын санама салды-ау,
Сəуiр келсе де ерiмей самайдың қары.

Толық

Ит өмір

  • 0
  • 0

«Тапанша қазір,
Тапанша қазір тарс етпек!
Аңдыған ажал атанша қазір «арс!» етпек.
Куə бол бұған қарқара киген қара орман,

Толық

Қарап көріңіз