Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 339
Кей-кейде көңіл құйын ғой,
Үйіре ұйтқып соғатын
Толастамағы киын ғой
Жоғалтқан таппай тағатын.
Кей-кейде көңіл қара бұлт
Тұтаса көкте үдерген.
Шуақтың өткен бәрі ұмыт,
Қара аспан төніп түнерген.
Кей-кейде көңіл найзағай,
Жарқылдап оттың ұшқыны,
Жасаулы жарақ найзадай,
Өтердей түйреп ұсқыны.
Кей-кейде көңіл шуақ күн,
Тоғысқан торғын көктегі
Нұрына балқып шуақтың
Жан гүлдеп, өсіп көктеді.
Кейіме, достым, көңілге,
Құбылған күйкі күй деме.
Толғанып жатқан өмірде
Тосырқау тұрсын күй неге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәбит ағамен сырласу

  • 0
  • 0

Сәбит аға,
арналып сізге қанша жыр.
Ақтара айтып,
Ашылды білем қанша сыр.

Толық

Неліктен

  • 0
  • 0

Пәкті қалайсың,
Ақты сүйесің,
Неліктен,
«Беу қара көздер!» – деп

Толық

Жігіттің гүлі дейді өнерліні

  • 0
  • 0

Қадірлі емес жігіт байлығымен,
Мансабы — қолындағы айдынымен.
Қадірлі ол — ел тірегі ақылды ісі,
Табылған әділеттен қай күнінен.

Толық

Қарап көріңіз