Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 391
Кей-кейде көңіл құйын ғой,
Үйіре ұйтқып соғатын
Толастамағы киын ғой
Жоғалтқан таппай тағатын.
Кей-кейде көңіл қара бұлт
Тұтаса көкте үдерген.
Шуақтың өткен бәрі ұмыт,
Қара аспан төніп түнерген.
Кей-кейде көңіл найзағай,
Жарқылдап оттың ұшқыны,
Жасаулы жарақ найзадай,
Өтердей түйреп ұсқыны.
Кей-кейде көңіл шуақ күн,
Тоғысқан торғын көктегі
Нұрына балқып шуақтың
Жан гүлдеп, өсіп көктеді.
Кейіме, достым, көңілге,
Құбылған күйкі күй деме.
Толғанып жатқан өмірде
Тосырқау тұрсын күй неге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыз қадап қайттым мен

  • 0
  • 0

Көңілі – көл, ойы – теңіз бұл халық,
Жаны – жайлау, жүрегі ән-жыр халық.
Күллі халық үлескенде мереке,
Қойған башқұрт жырлап жүріп құр қалып.

Толық

Қайыркенге

  • 0
  • 0

Мен көргенде алғаш сені Қайыркен,
Мына аруға деп ем келер қай ұл тең!
Тұла бойың еді ақыл-парасат,
Құйылғандай ілтипат пен қайырдан.

Толық

Қобдиша бетіндегі сурет

  • 0
  • 0

Көркің қандай, япыр-ай, көгілдір Ніл,
Аймағыңа көк мұнар төгіпсің нұр.
Жағандағы майысқан мәуелі бақ
Тамашалап бейнесін түйелі тұр.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер