Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 426
Кей-кейде көңіл құйын ғой,
Үйіре ұйтқып соғатын
Толастамағы киын ғой
Жоғалтқан таппай тағатын.
Кей-кейде көңіл қара бұлт
Тұтаса көкте үдерген.
Шуақтың өткен бәрі ұмыт,
Қара аспан төніп түнерген.
Кей-кейде көңіл найзағай,
Жарқылдап оттың ұшқыны,
Жасаулы жарақ найзадай,
Өтердей түйреп ұсқыны.
Кей-кейде көңіл шуақ күн,
Тоғысқан торғын көктегі
Нұрына балқып шуақтың
Жан гүлдеп, өсіп көктеді.
Кейіме, достым, көңілге,
Құбылған күйкі күй деме.
Толғанып жатқан өмірде
Тосырқау тұрсын күй неге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асқақтама

  • 0
  • 0

Ойынды тымсық түсініп,
Тырп еткізбесем кектейсің.
Қақпанға көпті түсіріп,
Бір өзің аман кетпейсің.

Толық

Сөйлесе сөздің асылын

  • 0
  • 0

Сөйлесе сөздің асылын
Зер етіп төккен жезтаңдай
Ақын өтіпті өмірден
Хабар еді зілмауыр қандай!

Толық

Бір ғана сәт

  • 0
  • 0

Асықтырып күміс қанат құс мені,
Айтылар сөз аузыма да түспеді.
Бір ғажайып билеп еді күш мені,
Япыр-ау сол, өңім емей түс пе еді!

Толық

Қарап көріңіз