Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 441
Кей-кейде көңіл құйын ғой,
Үйіре ұйтқып соғатын
Толастамағы киын ғой
Жоғалтқан таппай тағатын.
Кей-кейде көңіл қара бұлт
Тұтаса көкте үдерген.
Шуақтың өткен бәрі ұмыт,
Қара аспан төніп түнерген.
Кей-кейде көңіл найзағай,
Жарқылдап оттың ұшқыны,
Жасаулы жарақ найзадай,
Өтердей түйреп ұсқыны.
Кей-кейде көңіл шуақ күн,
Тоғысқан торғын көктегі
Нұрына балқып шуақтың
Жан гүлдеп, өсіп көктеді.
Кейіме, достым, көңілге,
Құбылған күйкі күй деме.
Толғанып жатқан өмірде
Тосырқау тұрсын күй неге!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарақұм

  • 0
  • 0

Тарихтың шежіресі, дара үні,
Төгілген ана зары, бала мұңы,
Куәсі тарыққанның талай ғасыр
Армысыз, Түркменнің Қарақұмы!

Толық

Өлеңім

  • 0
  • 0

Өмір шіркін жел тәрізді
Құбылатын жылына мың.
Тоңсам, өлең жазамын да,
Қызуына жылынамын.

Толық

О, қаракөз қайындар

  • 0
  • 0

Бір топ қазақ келіп жеттік Баймаққа,
Башқұрттарша – Баймақ, бізше бай жаққа
Кәусәр бұлақ, күміс көлдер, көк орман –
Көз тұндырған көрікті бір аймаққа.

Толық

Қарап көріңіз