Өлең, жыр, ақындар

Мәншүк

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 1746
Түйіліп шүберекке адам жаны,
Неше күн түтегелі оқ бораны.
Жансебіл, бұралқы жау бастырмалап,
Алса да сыбағасын тоқтамады.
От дауыл басылмады, қайта үдеп
Әлемді бір сұрапыл басты түтек.
Оқ шашқан жау ұясын байқады да,
Қайсар қыз соған бетті алды түзеп.
Шарт түйіп қабағына ел намысын,
Бойда бар жинап күллі қаһар күшін.
Қырандай қылт еткенін қиып түсіп,
Құрытты қысылшаңда жаудың мысын.
Боратып пулеметтен төкті жасын...
Талқандап жаудың соңғы от ұясын,
Көрсеткен мұнша қайрат жауынгер қыз
Оққа ұшты, көрді ерлер Мәнсиясын.
Алғандай көз шырымын бір мезетке,
Мандайын сүйеп қана пулеметке,
Қалыпты ол жер бауырлап,
жас арудың
Өлімі шақырғандай ерді кекке.
Алынды жау қолынан бұл күн Невель,
Құлпырды қайта көктеп, жаңарып жер.
Қазір де сол Невельдің төрінде тұр,
Қарайды ер тұлғасын қадірлеп ел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Димаш ағаға наз

  • 0
  • 0

Димаш аға, әз аға,
Наз айта келдім алдыңа.
Етпеңіз айып бөлмеуге
Уақытыңызды амал қалды ма!

Толық

Әйел дейсің осалсынып

  • 0
  • 0

Әйел дейсің осалсынып,
Көңілің жұбап құр алдайсың.
Өзің және сол әйелсіз,
Бір күн өмір сүре алмайсың.

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Армысың, ақын Бердақтың елі,
Әжнияз сүйіп жырлаған өлке!
Бозатау сынды гүлбақтың елі,
Қызыр кеп өлең сыйлаған өлке.

Толық

Қарап көріңіз