О, адамдар жүрегі, жаны ғажап

О, адамдар. жүрегі, жаны ғажап,
Ізгілікпен андарды да емдеп жазад!
Тағыны да аяйсың, өз бауырыңа
Ұсынарың жаным-ау, неге азап?
Неге қимай біріне бір жақсылық
Кедергісің, кезіксе бір жақсы үміт?
Биіктікті бір саты қия алмай,
Ойлайтының өзара тек қас қылық?
Қалай ғажап, достар-ау, бұл Орталық,
Біреулерді толтырып, бірді орта ғып...
Кеше онда барған, бүгін данышпан,
Үйренесің нұсқау алып, жол танып...
Қалай ғажап Орталықта күш деген.
Тер төкпеске атақ-даңқты үстеген.
Өлі-тірі түгел сонда сортталып,
Құнды-құнсыз бәрін сонда түстеген.
Обыр ындының жемейсің.
Сыртың құр жаңа
Өзіңді өзің,
Биік тұлғаға, теңейсің,
Ішің нас, лас,
Жатқан ескілік
Құлжа емес рас кенейсің.

---