Өлең, жыр, ақындар

Алақанымды аядым

  • 09.08.2021
  • 0
  • 0
  • 504
Аузынан еш сөзі түспей есіліп,
Қашан көрсең жүргені оның есіріп.
Үлескенде жастар жақсы әзіл-наз
Осы байғұс қалса керек кешігіп.
Дөрекі әзіл, дөңбек сынды қонымы
Аңғармайды бар ма, жоқ па орыны.
Қырау басқан самаймен де санаспай,
Жарбаңдайды жайдақ мініп торыны.
Көсіледі әлін білмей аяғын.
«Үйренгені үйдегісі баяғы...»
Шапалақпен шартылдатып беруге
Нансаңыздар алақанымды аядым.
Қисық ағаш түзеткенге жөнделіп
Кетпесе де мұны осылай емделік.
Қыздар берген шапалақтан сорлының
Кеткен сірә екі беті көн болып.
Абайла десе, ашынып,
Ал, әйда десе, тасисың.
Қылығыңды қаз қойса,
Желкенді ғана қасисың.
«Тоқыранның тәубесі»
Талайғы берген уәдең...
Күйкі күй кімнің отбасы
Сол үйге таныс бұл адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбырдан соң орманда

  • 0
  • 0

Жаңбырдан соң күн жүрегі елжіреп,
Төңіректі нұрға көмді, жел жібек.
Желпіп қалып, ақ маржандар сусыды
Қарағайдың кірпігінен мөлдіреп.

Толық

Жоқ

  • 0
  • 0

Қайран жер, ана!
Сен — ана, ел — бала.
Көрмедің не ғана!
Кешпедің нендей күй

Толық

Әйелдің мүшкіл халі көзге ұрады

  • 0
  • 0

Әйелдің мүшкіл халі көзге ұрады.
Мүсіркеп үлкен-кіші сөз қылады.
Әрекет етер деген оны ұғып,
Бітелген биліктілер көз-құлағы.

Толық

Қарап көріңіз