Өлең, жыр, ақындар

Алақанымды аядым

  • 09.08.2021
  • 0
  • 0
  • 454
Аузынан еш сөзі түспей есіліп,
Қашан көрсең жүргені оның есіріп.
Үлескенде жастар жақсы әзіл-наз
Осы байғұс қалса керек кешігіп.
Дөрекі әзіл, дөңбек сынды қонымы
Аңғармайды бар ма, жоқ па орыны.
Қырау басқан самаймен де санаспай,
Жарбаңдайды жайдақ мініп торыны.
Көсіледі әлін білмей аяғын.
«Үйренгені үйдегісі баяғы...»
Шапалақпен шартылдатып беруге
Нансаңыздар алақанымды аядым.
Қисық ағаш түзеткенге жөнделіп
Кетпесе де мұны осылай емделік.
Қыздар берген шапалақтан сорлының
Кеткен сірә екі беті көн болып.
Абайла десе, ашынып,
Ал, әйда десе, тасисың.
Қылығыңды қаз қойса,
Желкенді ғана қасисың.
«Тоқыранның тәубесі»
Талайғы берген уәдең...
Күйкі күй кімнің отбасы
Сол үйге таныс бұл адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтың ақын бұлбұлы

  • 0
  • 0

«Мекен қып сусыз аралды,
Амалсыз қонған қаз» едің.
Қанатын қомдап, көк шарлап,
Ұша алмай еркін наза едің.

Толық

Сақтасын

  • 0
  • 0

Ақыл-көмек алатын,
Шың басына баратын.
Өзі болып алған соң
Аяғыңнан шалатын

Толық

Көктем көркі

  • 0
  • 0

Неткен ғажап көктемдегі күн көркі!
Бар табиғат кіл өзгерген біркелкі.
Пүліш халат киіп кербез Алатау,
Қалыпты тек шекесінде мұз бөркі.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер