Өлең, жыр, ақындар

Ояну

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 489
Сағыныш кейпінде,
Сап-сары тауларды көремін –
түс қой бұл.
Ол енді өлең боп оянар,
Азабын көтерер жер ұлы.
Сорым да бес елі арқамнан түспей жүр,
Өңірім ып-ыстық тамшыға боянар.
Обалын көтеріп мойныма,
Бір ұзын жол шұбар, нәресте жетектеп.
Түбінде сұрайды ол расын,
Ауырлық қалпымен түн келер,
Оу, қанша қорғасын кеш өтпек,
Рухым жаза алмай құлашын...
Ап-ауыр ойлардың
Теңіздей тереңі батырып,
Дәл бүгін шық тұнған жолдарға
Жапырағым шашылып,
Тұрғаны – ғасырлар қойнауына кетер ізім,
Шық тұнған жолдар – мәңгілік тақырып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаратау

  • 0
  • 0

О, Қаратау! Бұлдыр-бұлдыр, бұлыңғыр,
Ойым – ақшам, кеудемде ауыр іңір жүр.
Тас көтеріп тамыр жеген түсіме,
Бабаларым ауық-ауық кіріп жүр.

Толық

Қаңғыбас жарық

  • 0
  • 0

Көзімді сығып күрсінуіме иланды жалған,
Жаңбырын төгіп
Жасағанға айтты жалыққанымды.
Қызығы кетіп

Толық

Алтайды аңсау

  • 0
  • 0

Алтайдың қысы тым ұзақ,
Алтайдың қысы тым басқа.
Қиялдан тұлпар мініп ап,
Шегесің сапар бір басқа.

Толық

Қарап көріңіз