Өлең, жыр, ақындар

Ояну

  • 10.08.2021
  • 0
  • 0
  • 412
Сағыныш кейпінде,
Сап-сары тауларды көремін –
түс қой бұл.
Ол енді өлең боп оянар,
Азабын көтерер жер ұлы.
Сорым да бес елі арқамнан түспей жүр,
Өңірім ып-ыстық тамшыға боянар.
Обалын көтеріп мойныма,
Бір ұзын жол шұбар, нәресте жетектеп.
Түбінде сұрайды ол расын,
Ауырлық қалпымен түн келер,
Оу, қанша қорғасын кеш өтпек,
Рухым жаза алмай құлашын...
Ап-ауыр ойлардың
Теңіздей тереңі батырып,
Дәл бүгін шық тұнған жолдарға
Жапырағым шашылып,
Тұрғаны – ғасырлар қойнауына кетер ізім,
Шық тұнған жолдар – мәңгілік тақырып!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өліара

  • 0
  • 0

Күн күліп саумал сәулесін,
Ғаламға мынау шашады.
Қысқарып жансыз көлеңке,
Таусылып тауға қашады.

Толық

Жаңа жыл

  • 0
  • 0

Уақыт мұнарасының жанынан
өтіп бара жатып,
Ғұмырымның көктем, жаз,
күз, қыс маусымын –

Толық

Естелік сазы

  • 0
  • 0

Талып естілген музыка әуеніне арбалған,
Сені қара жол бойынан күткелі...
Уақыт аунады.
Биыл көктемде көк жүзі мұнартып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер