Мақатаев көшесі. Саябақ
- 0
- 0
Өтірік күлетін, өтірік жылайтын,
Жәдігөй жандарға жайың жоқ ұнайтын...
Өлеңге айналған өмірдің өзегі,
Парақтар бетінен халімді сұрайсың.
Ояну
Сағыныш кейпінде,Сап-сары тауларды көремін –
түс қой бұл.
Ол енді өлең боп оянар,
Азабын көтерер жер ұлы.
Сорым да бес елі арқамнан түспей жүр,
Өңірім ып-ыстық тамшыға боянар.
Обалын көтеріп мойныма,
Бір ұзын жол шұбар, нәресте жетектеп.
Түбінде сұрайды ол расын,
Ауырлық қалпымен түн келер,
Оу, қанша қорғасын кеш өтпек,
Рухым жаза алмай құлашын...
Ап-ауыр ойлардың
Теңіздей тереңі батырып,
Дәл бүгін шық тұнған жолдарға
Жапырағым шашылып,
Тұрғаны – ғасырлар қойнауына кетер ізім,
Шық тұнған жолдар – мәңгілік тақырып!..
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Алтынай
Өте керемет рахмет -
Тайный автор
керемет???? -
Дариға
Өте керемет мақала -
Антон
Өте күшті, көмектесті
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі