Өлең, жыр, ақындар

Жазғы таң

  • 12.08.2021
  • 0
  • 0
  • 1296
Қараңғылық серпіліп,
Бозамық боп атар таң,
Бірен-саран адақтап,
Қалды жымың жұлдыздан.
Түрлене түнге қош айтып,
Күлімдеп толқып тұр Шолпан.
Жерге түскен бу мен шық,
Көтеріліп көкке ұшқан...
Бозарған енді сарғайды,
Айырғысыз боп алтыннан.
Келде құстар оянып,
Қосылысып салды ән.
Бозторғай шырлап аспанда,
Тауықтар да шақырған.
Өріске кетіп барады,
Сиыр, қойлар неше сан.
Шыққа тойған шөптердің,
Құлпыруы орасан.
Күндіз алыс әр нәрсе,
Көз алдыңда санасаң,
Дүниенің жұмағы,
Таңертең тұрып қарасаң

1920



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Валерий Чкалов

  • 0
  • 0

Кеше кешке
Көшеде келе жаттым,
«Вечерняя Алма-Ата!»
— деп құлақтың

Толық

Достық туы

  • 0
  • 0

Сан ғасыр тұтасқан бір ел бола алмай,
Меншікті жарқыраған туын тікпей,
Көршілес күшті елдерге тең бола алмай
(Теңдікті тұра алмады алдан күтпей), —

Толық

Мәлипаға

  • 0
  • 0

Болғанмен ұл да адам, қыз да адам,
Қай қазақ, деп санайды қызды балам.
Ұл туса, «ат ұстар» деп, қыз —«қырық жеті»,
Әкесі қуанады, деп — «мал алам».

Толық

Қарап көріңіз