Өлең, жыр, ақындар

Аңқатым

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3778
Ақ қанатты көгершін болып,
Жырларым саған қалықтай ұшар.
Ауылым менің, көңілім толып,
Қуанған кезде аялай құшар.

Қымбат-ау елің,
Өз туған жерің,
Қып-қызыл дауыл тұрса да борап.
Өз туған жерім - Аңқатым менің,
Сен жаққа жүрмін сағына қарап.

Сағындым шоқым, «Ақтау» деп атар,
Алыстан көлбеп көрінген кербез.
Өзіңе шығып аспандап қайтар,
Жадыра шақты тым ыстық әр кез.

Сағындым жасыл далаңды шексіз,
Гүл терген сонау көгілдір көктем.
Көгершін жырым, сәлемімді жеткіз,
Мен ауылымды көрмедім көптен.

Алыстау кетіп бір сәтке ғана,
Сонда да сенен іздермін пана.
Арнадым, елім, ауылым - анам,
Өмірге келген жырымды жаңа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пушкин мен дала

  • 0
  • 0

Маңғаз Пушкин маң даланы аңсады,
Жайық бойы болып оның аңсары.
Мүмкін тістеп заманының иттері,
Жалықтырды ұзын-шұбақ дау - шары.

Толық

Беу, бал дәурен!

  • 0
  • 0

Сағынышымның бастауы болып тұрасың, ауыл, қашаннан.
Бала кездегі бақытты дәурен, сипайтын самал шашымнан.
Сол бір шақтардан
Айрылдым қашан?

Толық

Балауса сезім

  • 0
  • 0

Балауса сезім, айналып кеткен сағымға,
Жоғалтып ем ғой жеттім бе деген шағымда.
Көңілді құсым дүр етіп ұшып кетті де,
Көңілсіз құсым қонақтап қалды бағымда.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар