Өлең, жыр, ақындар

Көктем. Қой кезек

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 714
Маңымыз – таспа соқпақ, сайраған iз,
Шертiлiп қайдағы сыр, қайдағы аңыз,
Көктемде Рүстем ағам екеуiмiз,
«Құлағанжар» үстiнде қой бағамыз.
Кеуденi кернеп керiм көңiлдiлiк,
Жатады тас та балқып, өңiр күлiп.
Екеумiз әңгiмеге кiрiсемiз,
Қой кетер күнгей қырдың көгiн қуып.
Астына аткөрпенi төсеп алып,
Қос батыр бөстекi сөз бөседi анық.
Екеуi батырлықтың ауылына,
Келедi неше жетiп, неше барып.
Қарашы ендi мына масқараны,
Аз едi ауыл-үйдiң басқа дауы –
Қой алды қарағайға кiрiп қалған,
Бiттi ендi, ит-құс қазiр бас салады...
Жас төгiп, сыңсып жылай баста, мейлi,
Ит-құсың саяқ малды қашса жейдi!
Ыза боп, жыламсырап тұрған маған,
Рүстем «қорықпағын, саспа» дейдi.
Ағатайым қолына ойнатып ап,
Лақтырады аспанға, айға тұмақ,
Киiмнен, қиқулаған үннен үркiп,
Иiрiлiп қалатын қой да ақымақ...
Осылай өте шыққан бiр күн қандай,
Қалғандай ойын қанбай, күлкiң қанбай...
Кешке үйге сүйретiлiп ораламыз,
Күнiмен дүние iсiн тындырғандай.
Сәлден соң бұлттан шығар қамалып ай,
Мұндайда жылы анамның қабағы ұдай.
...Қыр үстiнде қой кезек бағып жүрген,
Мен сенi сағынамын, балалық-ай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

– Кездестiм, – дедiм, – көктеммен

  • 0
  • 0

– Кездестiм, – дедiм, – көктеммен,
– Шақ осы, – дедiм, – таңғы уыз...
Алыстап менен кеткенмен,
Өлеңiм болып қалдыңыз.

Толық

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге

  • 0
  • 0

Қақпақыл болып, бiр сеңнен көшiп, бiр сеңге,
Осынау шақта өзiмдi таппай жүрсем де,
Көзiмнiң алдын жап-жарық етiп кетедi,
Жақындай алмай, алыстай алмай бiр сәуле.

Толық

Жоқсың сен үйде де, тыста да

  • 0
  • 0

Жоқсың сен үйде де, тыста да,
Дедің бе: «Іздесін, ойласын».
Көңіл – күз, сағыныш. Қыс – дала,
Қайдасың, қалқа қыз, қайдасың?

Толық

Қарап көріңіз