Өлең, жыр, ақындар

Ән салып жүрген жеңешем

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 860
Бұзауды айдап ертемен,
Жотаға шықсам жаз күнi,
Естiлушi едi ерке әуен,
Көршi жеңгейдiң назды үнi.
Бар ауыл осы жеңгейдiң,
Ерекше даусын бiлетiн –
Күндiз де ән айтып жүретiн,
Түнде де ән айтып жүретiн.
Ән оның жүрек сыры ма,
Жанының әлде сол емi?
Көп едi оның мұңы да,
Бейнетi тiптi көп едi...
Өмiрiн әнмен өрнектер,
Жеңгейге кейде «обал-ақ» –
Жыл сайын жаңа жөргектер,
Жыл сайын қарадомалақ.
Тiршiлiгiнiң мәнi ме,
Мәңгi әуез және мәңгi әуен?..
Қағынған жүгермегiне,
Ұрсатын тiптi әнменен.
...Жолы алыс алып қаладан,
Ауылға жетсем кешiге,
Ауаға қалқып тараған,
Ән оралады есiме.
Бәрi де аман, ел есен,
Тiрлiгiн жатқан мәндi етiп.
Баяғы әншi жеңешем,
Сәлемiмдi алды әндетiп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көлбастау

  • 0
  • 0

Бозала таңның сығалағанда сәулесi,
Осы ауылдың басталар тiрлiк әуресi.
Бейнетке батып, зейнетiн тамсап жатса, да,
Дәл одан асқан қасиеттi мекен бар дешi!

Толық

Ара – шалғай

  • 0
  • 0

Ара – шалғай:
сiзде – күндiз, менде түн.
Бiздiң жақта түн қымтаған жер бетiн.
Сiздiң жақта қызып жыбыр тiршiлiк,

Толық

Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн

  • 0
  • 0

Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн,
Ұшсам деп қатайтқан қанатын.
Желiгi желпiнткен көңiлдiң,
Самғаса аспан тар болатын.

Толық

Қарап көріңіз