Өлең, жыр, ақындар

Жайығым, саған келем мен

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4005
Жайығым, саған келем мен,
Өзіңдей мөлдір өлеңмен.
Қуанышыммен және де
Мұңыммен жырға бөленген.
Жайығым, сенің жағаңнан
Арманым аппақ таралған.
Өлеңге ғашық қызыңның,
Сенімі сенен нәр алған.
Талыңа өскен жағалай ,
Өр толқыныңа қарамай.
Орнамас жанға жаз көңіл,
Сағыныш қалар тарамай.
Тұйыққа бір сәт тірелген,
Кезімде саған келем мен.
Жүрегім толса жігерге
Тағы да келем елеңдеп.
Қимаймын, Жайық, жағаңда
Қалдырған жастық - жазымды.
Өзің деп жүрем алаңдап,
Шағалаңды аңсап наз үнді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңқатым

  • 0
  • 0

Ақ қанатты көгершін болып,
Жырларым саған қалықтай ұшар.
Ауылым менің, көңілім толып,
Қуанған кезде аялай құшар.

Толық

Пушкин мен дала

  • 0
  • 0

Маңғаз Пушкин маң даланы аңсады,
Жайық бойы болып оның аңсары.
Мүмкін тістеп заманының иттері,
Жалықтырды ұзын-шұбақ дау - шары.

Толық

Май самалы

  • 0
  • 0

Мамырда - майда самал еркелеген,
Табиғат тамылжиды ертеменен.
Мамырда - мамыражай Жер-Ана да,
Мамырда сезім бар ма селдемеген.

Толық

Қарап көріңіз