Өлең, жыр, ақындар

Шәрелханның немересіне

  • 03.09.2021
  • 0
  • 0
  • 587
Менің атым сенің-дағы есімің,
Гүлжауһарлар көбейсе егер несі мін!?
Ұрпақтары Қазақ деген бабаның
тербер талай біздейлердің бесігін.
Қырық бес жас ортамызда — бір ғұмыр,
ержет сен де, қуан, ойна, күл, жүгір.
Сен де соның бірісің ғой, қазақтың
бақшасында өсер десек түрлі гүл,
Мерейлі бол, жалғызындай жаһанның,
үлкендерден ықыласты бата алғын.
«Шәрелханның немересі» дегізіп,
абыройын асырарсың атаңның.
Айналайын, періште қыз, бал бөбек,
заманың да болсын дәйім сәнді, ерек.
Керек қазір сенің есен-саулығың,
Жинайтұғын сосын бойға нәр керек.
Күліп атсын саған әрбір бұла таң,
аяласын бесігінде Ұлы Отан.
Сосын бірде: «Тілепті, — деп, айтарсың, —
мұны маған өзім аттас бір апам»...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең

  • 0
  • 0

Жылт еткен сәуле, жарқын ой
жүгіріп бастан өтсе eгep—
өлеңнің ол бір шарты ғой,
жетпеген оған жоқ шебер.

Толық

Бабаларға

  • 0
  • 0

Бабалардан қалған бәрі — ауа, Жер, су, тірлігім,
сыйлады олар сезім отын, жан, жүрек пен Күн нұрын.
Тарту еткен жарық дүние, он сегіз мың ғаламды,
маған бейне солар Жердің ұстап тұрған кіндігін.

Толық

Ана жырлары

  • 0
  • 0

Таң атты ғой,
Ояншы, құлыншағым,
Оян енді, боташым, балам, гүлім.
Балалықтың жетелеп шырын шағын,

Толық

Қарап көріңіз