Пәтуа
- 0
- 0
Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Зұлиха
Төгемін деп толқын жұпар,Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағыңдай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан,
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Құдай мен биші
- 0
- 0
Магадаев, әлемді билеуші,
Бізге алтыншы рет те түспестен,
Үлкен-кішінің бәріне де,
Өзі келіп жолықпаққа,
Баянсыздық
- 0
- 0
Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,
Ерке тасқын шаттығына баттым мен —
От құшағы құшағыма қауышып,
Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амир
керемет -
Інкәр Тұрсынбек
«Ғашықтық ғаламаты» — Мұхтар Шаханов шығармашылығы... -
Ахах
Кнгк -
Гоха
Жаксы -
Батыржан
Өте жақсы өлең
- Оразбай Сарыбаев
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі