Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Зұлиха

Иоганн Вольфганг фон Гёте

Зұлиха

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 373
Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағыңдай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан,
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.

Иоганн Вольфганг фон Гёте зұлиха Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең мен мүсіндеу

  • 0
  • 0

Мейлі грек, қара батпақ балшықтан,
Соға берсін әсем, кербез сымбатты,
Мейлі мәңгі сол мүсінге болып таң,
Төксін лебін жалын атып тым қатты.

Толық

О, сендегі жоғарғы билік неге керек..

  • 0
  • 0

О, сендегі жоғарғы билік неге керек
Қаншама махаббаттың бақытына сенбегенмен,
Жарқырап та ол біздерге көрінбегенмен,
Болашақты болжап білу тек бізге жазған!

Толық

Жабайы Раушан гүлі

  • 0
  • 0

Көкорай кең далада,
Балақай раушан гүлін көрді де,
Оның жанына жетіп келді де,
Жұпар-хош иісіне жұтына мас болып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер