Өлең, жыр, ақындар

Зұлиха

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 304
Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағыңдай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан,
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Белиндаға

  • 0
  • 0

Несіне мені шақырдың,
Салтанатты думанға?
Қызығы жастық шағымның
Өткенде шағын ұямда.

Толық

Шалма ора басыма, тәж ғып маған

  • 0
  • 0

Шалма ора басыма, тәж ғып маған.
Шырай берер сол мата жарқыраған.
Иранды билегенде, Аббас шахтың,
Маңдайы мұндай тәжбен сән құрмаған.

Толық

Жігіт пен диірмен өзені

  • 0
  • 0

Жігіт
Қайда ақтың, өзенім,
Неге асықтың?
Мұнша неге мәз едің,

Толық

Қарап көріңіз