Өлең, жыр, ақындар

Зұлиха

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 448
Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.
Саусағыңдай бүгіп тұрған,
Құтыдағы әтір үшін,
Сансыз ғашық болып құрбан,
Сансыз боздақ тартты қысым.
Өмірлері тұрған гүлдеп,
Нелер сабаз толықсып бір,—
Бұлбұл үнін жұтамын деп,
Дәмеленді талықсып құр.
Жоқ, жылама, той жасармыз,
Біз солардың жан-зарынан.
Қырылды ғой жандар сансыз
Ақсақ Темір қанжарынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Рахила гүлі

  • 0
  • 0

Рахила гүлі көкорай, кең далада
Ол бір келте гүл еді,
Қарапайым, көріксіз, жалғыз өскен.
Жалғыз аяқ жолменен,

Толық

Алдану

  • 0
  • 0

Желпінді тор әйнектен
Көрші әйелдің үйінен —
Қарайды маған кенеттен,
Жаны өртеніп күйінген.

Толық

VANITAS VANITATUM VANITAS!

  • 0
  • 0

Ештемені тілеп медет еттім бе?
Пай-пай-пай!
Бақытыма кім тең келер? Ешкім де!
Пай-пай-лай!

Толық

Қарап көріңіз