Өлең, жыр, ақындар

Аңшының кешкі әні

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 432
Серуен құрып, аң аулап келем далада,
Тоғайларды аралап, қолымда мылтық..
Сенің жарық нұр жүзің
Көз алдымда елестеп,
Ешбір ойымнан да кетпей қойды.
Ал сен қалқам, айтшы енді,
Тау мен даладағы дөңестер төмен келіп
Қосылған жерде, қиялда аққан өзендерден,
Көрдің бе менің ең болмағанда көлеңкемді?
Мейлі көлеңке болсын,
Көзге де көрінбейтін.
Қашқанменен сенен аулақ алыс,
Батысың мен шығысыңа,
Тек өз бақытын жоғалтпасын?
Сені ойласам жадырап, жазылып бойым,
Көңілдегі қара бұлт сейіліп кеткендей.
Толған жарық айға қадала қарап көзім,
Тоя қанағаттанып қалғандай.

1776



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлбұл құс

  • 0
  • 0

Не бар онда? Не деген жұмбақ самал?
Шығыстың жолдаған сәлемі емес пе екен,
Ойда жоқтан жаңа леп келіп есіп,
Менің қайғы-мұңымды емдеп жазар ма екен?

Толық

Хафизге

  • 0
  • 0

Ләззатқа құл,— деп — тахт, тозаң,
Тәтті,— деп,— соры құлдықтың,
Таппаған халық таптың заң,
Түсіндің сырын тірліктің.

Толық

Жалғыз және барлығы

  • 0
  • 0

Қоштасып өзімен-өзі мәңгілік,
Тиместен залалы ешкімге де –
Шексіз дүниеге кетті еріп.
Адамзатқа беріп ақыл-ойды,

Толық

Қарап көріңіз