Өлең, жыр, ақындар

PROCEMION

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 416
Алдын ала тағдыр жазған,
Кім өзін жүкті еткен жанға,
Мәңгілікке сүйікті ғұмырын арнаған.
Махаббат сезімін, сенімін,
Бар күш-жігерін аямай сапырып,
Жүрек төрін жаулап алған жан үшін,
Қайта-қайта шақырып осында кел дегені
Дауысы жетіп, көз көрген жерге,
Түсініксіз, хабар беру – бүгінде.
Тек соған ұқсас қуаныш, шаттық көрінген,
Қанағат тұтып соған ол,
Көтерілсін от-шоқ жанып сенің рухың.
Қайда аяқ басса да – гүлдестелер, бау-бақшаға айналар.
Қадамдар мәңгілік тасқындай болып,
Ұмытылып уақыттар, өтер күндер.

1816



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жабығу

  • 0
  • 0

Мұнша неге жабықтың,
Жүрегімде не сыр бар?
Қапалықпен зарықтым,
Үйім мұнша неге тар?

Толық

Адамдар арасындағы шекаралар

  • 0
  • 0

Ақсақалды кәрия періштем,
Бұлттар арасынан,
Жарқ-жұрқ еткен найзағайларды,
Ана сүтіне жармасқан жас баладай,

Толық

Аңыз

  • 0
  • 0

Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,

Толық

Қарап көріңіз