Өлең, жыр, ақындар

Өрескел де болса, орынды

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 389
Ия, поэзия неткен қатыгез!
Не затымды, құмарлығымды, шіркін,
жоғалттым?
Бойымда қаным қайнап тұрғанда,
Әрбір сағатымды қымбат бағалап,
Өте қарапайым жан болар едім өмірде,
Ия, қарапайым сенен де.
Сұлуың болса жаныңда, ол рас,
Болмас реніш өмірде!
Кішіпейілді де, қарапайым болғын әрқашан,
Өр мінездіні – қалайша сүйерсің?
Сабырлықпен тыңдап данышпанды,
Заманның бар сиқырларын,
Білетін ол о бастан бәрін де.
Ия, поэзия неткен қатыгез!
Бірге екеуміз ойнап-күліп,
Құрбы-құрдастарымызды
Кешігіп жанымызға шақырамыз.
Сен ғой! Молда сауатсыз!
Сонша неге қорқытасың!
Беті жүзің демей аяусыз көгертіп,
Кәрияны төбелеп те аларсың!
Бәрің де оңбағансыңдар! –
Себебі сендейлерден, өткен істеріңнен –
Есепсіз мен қашуменен,
Неше етігімді тоздырдым.
Егер де сөзімнің майы аз десең,
Ұстазым, өлең-жырды тудыршы!
Сенің сөзіңді ұққан жандар –
Бәрін де ұғар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хафизге

  • 0
  • 0

Ләззатқа құл,— деп — тахт, тозаң,
Тәтті,— деп,— соры құлдықтың,
Таппаған халық таптың заң,
Түсіндің сырын тірліктің.

Толық

Зылихаға

  • 0
  • 0

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.

Толық

Жабайы Раушан гүлі

  • 0
  • 0

Көкорай кең далада,
Балақай раушан гүлін көрді де,
Оның жанына жетіп келді де,
Жұпар-хош иісіне жұтына мас болып,

Толық

Қарап көріңіз