Өлең, жыр, ақындар

Қарашадағы өлең

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 382
Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.
Сиқырлы садақ оғымен
Нәзік жүректерді жаралаған,
Әншіге бала мәз болып,
Мақтанышпен еске алар!
Қараңғы түнді,
Қыстың аяздарын да
Жылытып ол,
Сүйкімді ару қыздар мен
Нағыз достарды бізге сыйлаған.
Мәңгілік күліп қарап біздерге,
Жарық беріп, жанып тұратын,
Бірде туып, бірде бататын,
Жұлдыздарға оны теңейік.

1783



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Вертерге

  • 0
  • 0

Уа, мың бір күйіп жанған жылаулы көңіл-күйім,
Сен бір бұл дүниеге мейман болып қайта келген!
Менің алдымда да ешбір қаймықпастан,
Жаңа егістіктің ортасына,

Толық

Паж бен диірменшінің қызы

  • 0
  • 0

Паж
Апыр-ау,
Сен айдалада,
Асығасың қайда ғана?

Толық

«Батыс-шығыс диванынан» ҺИЖРА

  • 0
  • 0

Теріскей, Күнгей, Түн жақта
Патша жоқ, тақ жоқ бұл уақта,
Аттан сен алыс Шығысқа,
Ауамен көне тыныста,

Толық

Қарап көріңіз