Өлең, жыр, ақындар

Қарашадағы өлең

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 275
Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.
Сиқырлы садақ оғымен
Нәзік жүректерді жаралаған,
Әншіге бала мәз болып,
Мақтанышпен еске алар!
Қараңғы түнді,
Қыстың аяздарын да
Жылытып ол,
Сүйкімді ару қыздар мен
Нағыз достарды бізге сыйлаған.
Мәңгілік күліп қарап біздерге,
Жарық беріп, жанып тұратын,
Бірде туып, бірде бататын,
Жұлдыздарға оны теңейік.

1783



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көздері-ай маған қараған...

  • 0
  • 0

Көздері-ай маған қараған...
Есімде ерін, төсі де...
Жүрегім, тәнім жарадар —
Бәрі жоқ. Бәрі есімде.

Толық

Кен қазына байлық ізденуші

  • 0
  • 0

Небір қарбаласты да,
Небір ауыртпашылығы мол азапты да,
Аз емес көп жыл,
Бір басымнан өткердім.

Толық

Жыршы

  • 0
  • 0

«Аула алдындағы естілген қандай дыбыс?
Қорған алдындағы жағымды дауыстағы жан кім болды екен?
Биік ғимаратыма, қорама кіріп,
Ән шырқасын алдымызға келіп кәні!..» – деп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер