Зылиха
- 0
- 0
Бұл сәтті қайтіп бүркеймін?
Бақытқа енді бас ұрам.
Ұрымды сотқа бермеймін,
Олжамды алған жасырам.
Рақат азап
(1814)Күндейді Жұртқа тіс жарма
Білсін тек дана сырыңды.
Өлімге ғана құштарға
Арнаймын мадақ жырымды.
Ләззатты күңгірт ымыртта
Нәресте бітер кезінде,
Маздаған майшам жым-жыртта
Ұққандай болдым өзім де:
Зұлмат түн құлы емессің!
Арманың шалғай алыста:
Дүниеде мынау көмескі
Асықсың ару ғарышқа.
Бел бекіп. қатар қанатың,
Сапарың сара сарнаған,
Отың да дайын жанатын,
Өлер шақ осы, пәруанам.
Өлімнен өмір басталған:
Ұғынбай соның жетесін,
Дүниеге мынау тас-талқан
Мейман боп, тұнжыр өтесің.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарашадағы өлең
- 0
- 0
Садағыңның оғын, – ақ шаштыға қаратпағын,
Күннің бағытын жылжытып,
Көлеңкелеп жауып көк аспанның жарығын,
Бірінші қарды бізге сыйлаған.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі