Өлең, жыр, ақындар

Рақат азап

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 387
(1814)

Күндейді Жұртқа тіс жарма
Білсін тек дана сырыңды.
Өлімге ғана құштарға
Арнаймын мадақ жырымды.
Ләззатты күңгірт ымыртта
Нәресте бітер кезінде,
Маздаған майшам жым-жыртта
Ұққандай болдым өзім де:
Зұлмат түн құлы емессің!
Арманың шалғай алыста:
Дүниеде мынау көмескі
Асықсың ару ғарышқа.
Бел бекіп. қатар қанатың,
Сапарың сара сарнаған,
Отың да дайын жанатын,
Өлер шақ осы, пәруанам.
Өлімнен өмір басталған:
Ұғынбай соның жетесін,
Дүниеге мынау тас-талқан
Мейман боп, тұнжыр өтесің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жігіт пен диірмен өзені

  • 0
  • 0

Жігіт
Қайда ақтың, өзенім,
Неге асықтың?
Мұнша неге мәз едің,

Толық

Солдат бақыты

  • 0
  • 0

Жараланбай келесің, деп,
Жұбатпашы құр мені!
Тағдырға ерік бересің де,
Тартасың да ілгері.

Толық

Зылиха

  • 0
  • 0

Безбеймін мен ақыннан!
Сырымыз бір айнымас.
Арбадың сен, алқынған,
Жүрегімді ару жас.

Толық

Қарап көріңіз