Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Мойындау

Иоганн Вольфганг фон Гёте

Мойындау

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 371
(1815)

Жасырам деме жалынды
Өшер де, кетер дерегі.
Тал түсте жалын — сағымды
Түтіні-ақ ұстап береді.
Жасыра алмас шын ғашық,
Жүректе тұнған сезімді.
Жүзіңнен сұп-сұр, сұр қашып
Өрт буар екі көзіңді,
Өлеңді жасқау, тұмшалау —
Қасірет. Жүрек сөзі ол.
Іште — өрт.
Тілден шықса — алау.
Ақынның жаны, өзі ол.
Жансын,— деп ақын,— еңбегім.
Өлеңнен өрнек тоқиды.
Бәрібір: тер сен, терме мін.
Жарқылдап жырын оқиды!

Иоганн Вольфганг фон Гёте мойындау Иоганн Вольфганг фон Гёте өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Иілмейтін қыз

  • 0
  • 0

Таң сәріде орманға,
Түскенде арай жарқырап,
Бақташы қыз сол маңда,
Масайрады ән шырқап: —

Толық

Жолаушының түнгі өлеңдері

  • 0
  • 0

Бар қайғы-мұңдарыңнан ада болып,
Сен де бір, аспанға қарап өзіңше,
Еселеген бақытсыздығыңды мүлдем жойып,
Екі есе бақытыңа бөленгендей боласың... –

Толық

Қасиетті сыр

  • 0
  • 0

Қалаулымның қарасында жұмбақ бар,
(Тектен-текке бал ашпаңдар, ағайын.)
Өзім білем, жүрек сырың тыңдатқан,
Сол сезімде менің тағдыр — талайым.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер