Өлең, жыр, ақындар

Пәтуа

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 400
(1815)

Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Дұрыс қой айыра алғаның
Жыланның уынан бал дәмін;
Кіршіксіз, күнәсіз ләззатты
Тайсалмай, құмарта татқаның,
Ал мәңгі азабы бар затты
Тәрк етіп, қолыңмен қаққаның;
Игілік жолы — осы, шүбәсіз,—
Деп сорлы Әбусуд жазыпты;
Ол бұған болса да жазықты.
Кеш, құдай, байғұстың күнасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолаушының түнгі өлеңдері

  • 0
  • 0

Бар қайғы-мұңдарыңнан ада болып,
Сен де бір, аспанға қарап өзіңше,
Еселеген бақытсыздығыңды мүлдем жойып,
Екі есе бақытыңа бөленгендей боласың... –

Толық

Тышқандарды аулаушы

  • 0
  • 0

Күнделікті өмірде, сендер сүйер – әншімін,
Мен тышқандарды аулаушымын,
Көп жерлерде белгілі,
Бұл шаһарда да менің өнерім өте қажетті.

Толық

Бірігу

  • 0
  • 0

Сенсің бе осындағы менің жарығым?
Сенің тұлғаң ба, әлде сенің қолың ба?
Аяусыз толып мұң-қайғыға,
Айырылысу соншалықты суытты!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар