Өлең, жыр, ақындар

Пәтуа

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 382
(1815)

Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Дұрыс қой айыра алғаның
Жыланның уынан бал дәмін;
Кіршіксіз, күнәсіз ләззатты
Тайсалмай, құмарта татқаның,
Ал мәңгі азабы бар затты
Тәрк етіп, қолыңмен қаққаның;
Игілік жолы — осы, шүбәсіз,—
Деп сорлы Әбусуд жазыпты;
Ол бұған болса да жазықты.
Кеш, құдай, байғұстың күнасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныштану

  • 0
  • 0

Махаббатынан айырылған,
Қамыққан көңілдің орны толмас
Қайғы-қасіретке келеді алып.
Соншама тамаша-ғажап,

Толық

Алғы налыс сөз

  • 0
  • 0

Махаббаттай мұң сырым,
Қаламын ашпай булығар.
Жапырақ теріп мен жүрмін.
Жұбатып ойды, зілі бар.

Толық

Қуылған және қайта оралған граф туралы баллада

  • 0
  • 0

«Кел жыршы, күйлендіріп аспабыңды,
Оңаша үйімізде баста жырды.
Анамыз намазында, есік берік,
Келмейді еш кім мұнда, таста мұңды.

Толық

Қарап көріңіз