Өлең, жыр, ақындар

Пәтуа

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 421
(1815)

Хафиздің шайырлық тұлғасы —
Саф кемел шындықтың шың басы,
Дегенмен, бағзыда жарықтық
Кетеді-ау жоқ жерде ауытқып,
Дұрыс қой айыра алғаның
Жыланның уынан бал дәмін;
Кіршіксіз, күнәсіз ләззатты
Тайсалмай, құмарта татқаның,
Ал мәңгі азабы бар затты
Тәрк етіп, қолыңмен қаққаның;
Игілік жолы — осы, шүбәсіз,—
Деп сорлы Әбусуд жазыпты;
Ол бұған болса да жазықты.
Кеш, құдай, байғұстың күнасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үйреттім бе жендеттерді

  • 0
  • 0

Үйреттім бе жендеттерді,
Айбалтамен шабысуға.
Төбелеске — тентектерді,
Жаушыларды — табысуға.

Толық

Жабығу

  • 0
  • 0

Мұнша неге жабықтың,
Жүрегімде не сыр бар?
Қапалықпен зарықтым,
Үйім мұнша неге тар?

Толық

Май жыры

  • 0
  • 0

Айналам масайрап,
Әндетті, гулетті.
Гүл жайнап, құс сайрап,
Лаулатты күн көкті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар