Өлең, жыр, ақындар

Адам күнi адаммен

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 797
Адам күнi адаммен.
Онсыз өлем,
онсыз қурап қалам мен.
бәрiн алам адамдардан,
бәрiн де, –
қуанышын,
қайғысын да алам мен.
Бәрiн жиям жүрегiм мен көңiлге –
намысын да,
кешiрiмiн,
кегiн де...
Қалдырмаймын ештеңе де олардан
бәрiн жиям,
бәрiн де!
Жеңiс сонда –
болса егер күш кiмде,
келдiң, мiне,
қолға ендi түстiң деп
адамдардың өтiрiгi, шындығы
айқасады жүрегiмнiң үстiнде!
Тұрам мен де адамдардай өзгерiп,
отын алам –
ұшқын шашса көздерi.
Келе жатам көтере алмай кей кезде
зiл батпандай ауыр-ауыр сөздерiн.
Көтеремiн,
көмектес деп жалынбан,
жалынуға жiбермейдi арым да.
Дегенменен ауырлықтан соншама
морт сынардай қайысады қабырғам.
Жүрегiмде жатыр жүк боп салмағы –
адамдардың ой-тiлегi,
арманы...
Ауыр состав өткен темiр жолдардай
қайысады
өлеңнiң де
жолдары!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоғышар

  • 0
  • 0

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Зейнолла Қабдолов

  • 0
  • 0

Ұқсамайтын бiр күнiне бiр күнi,
есiне алып отыратын iлкiнi,
осы бiр жан үйiнде де, түзде де
сөз өсiрiп, сөз баптайды күн-түнi.

Толық

Түйелер

  • 0
  • 0

Өткен күнi,
азабы шалғай қалған
шыға келер жазық пен баурайлардан,
жапан кезiп жүретiн жануарым

Толық

Қарап көріңіз