Өлең, жыр, ақындар

Өлең және мүсіндеу

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 402
(1815)

Мейлі грек, қара батпақ балшықтан,
Соға берсін әсем, кербез сымбатты,
Мейлі мәңгі сол мүсінге болып таң,
Төксін лебін жалын атып тым қатты.
Ал, біздерге, қызығырақ одан да,
Евфраттың өзеніне пілін,
Ағысына қолымызды малғанда,
Ойнаса су, толқындарын иіріп.
Салқын тапса жүрегіміз бір сәтке,
Өлең шіркін кеудемізде тулайды.
Ақын қолы таза болса әдетте,
Су тұрмайды, алақанда құрғайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар бақытым – өзің!

  • 0
  • 0

Ауыртпалықтың уайым-қайғы салдарынан,
Көңілім өшіп, бар тылсымым, мен әбден әлсіредім.
Көз алдыма күңгірт-көмескі елестер келіп,
Қараңғы түннің тұңғиық, тереңіне батқандай,

Толық

Көңіл әлемі

  • 0
  • 0

Барлық жерде сендер,
Шашылыңдар көк аспанның төрінде,
Қасиетті адамдар тойдан кетіп,
Көтеріңдер өмірді, бұзып-жарып,

Толық

Мойындау

  • 0
  • 0

Жасырам деме жалынды
Өшер де, кетер дерегі.
Тал түсте жалын — сағымды
Түтіні-ақ ұстап береді.

Толық

Қарап көріңіз