Өлең, жыр, ақындар

Жанған жұлдыз!

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 404
Жанған жұлдыз!
Көз біткенді қарықтыр,
Шомсын әлем сәулелерге алып бір.
Ғасырда бір туылатын бірегей,
Ол Фариза!
Құмды шыққан жарып гүл!

Аптаптарға жапырағын сүйдіріп,
Ал тамырын құм отына күйдіріп.
Қаймықпастан желге қарсы талпынды,
Жырларымен дала төсін идіріп.

Әр жолына салмақты ойды сидырып,
Кәусар жырдан жұрты көрген игілік.
Шындық үшін қарт Каспише долданып,
Қажет кезде сала білген қиғылық.

«Құмда тудым, от тамады денемнен,
Алғам ойды Каспи дейтін тереңнен.
Азабыңды күтем бұғып қалмаймын,
Деді дағы тау тұрғызды өлеңнен.

«Фариза қыз» әндетеді шар тарап,
Асқақ тудың жағымсуды ар санап.
Нәзік дене сонша үлкен шабытты,
Қалай ғана жүре алды екен арқалап?!

Жел сөздерге, қауесетке еті өліп.
Онан сайын қайраттанып, төселіп.
Оңашада сығымдайтын көз жасын,
Жария етті қыз сезімін көтеріп.

Жасай білген білместерге кешірім,
Жарқыратқан сан таланттың есімін.
Шындық өліп бара жатқан мезетте,
Махамбетше кесіп айтқан кесімін…

Ақ бұйра бұлт, Нарын құмға құйып кет,
Ақын қызын сағынды ғой…
Сүйікті ед,
Фариза – тау Сарыарқаның төсінде,
Күннен-күнге бара жатыр биіктеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жар дегенің

  • 0
  • 0

Жар дегенің жарты деген сөз екен,
Құралдың ба бүтінделдің онымен.
Ғұмырыңның жартысы да сол екен,
Қалған күнді бірге өткіз жөнімен.

Толық

Нән қаланың тұрғыны

  • 0
  • 0

Естілетін сирек күйдің күмбірі,
Ысы қою нән қаланың тұрғыны.
Сөзіңізде керуеннің сыңғыры,
Сіз де өлеңге айналарсыз бір күні…

Толық

Өзің деп

  • 0
  • 0

Өзің деп бір әуенді бастап алдым,
Өзің деп жанарымды жасқа малдым.
Өзің деп жыр өрнегін тоқып жүріп,
Арманы боп кетіппін басқалардың.

Толық

Қарап көріңіз