Өлең, жыр, ақындар

Дала сәні

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2222
Бір тал қамыс
жол үсті, мұңаяды.
Азар беріп
жел өті - қыл аяғы.
Көзің жасы
Көл болған - ұшты ма екен.,
Енді оны бұл
Қайтіп жия алады?
Бір-ақ талды
Үкісі дірілдеген.
Бары да, жоғы да
Оның білінбеген.
Суық ұрсын,
жаңбырда қалсын мейлі,
Дала сәні
Кіретін үніменен.
Бір тал қамыс
Не білді, нені ұғынды?
Күтуменен
көп дерек көзі ілінді.
Әжем көзін
Көргендей үкілерің
Өзі батыл,
өзі ерке, өзі мұңды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жел тыңдасын...

  • 0
  • 0

Тұңғиық ой тұңғиықтан шығарар,
Көз алдыма аспан болып тұра қал.
Өзімді-өзім алдайын ба мен тағы,
Алда деп тұр мыналар.

Толық

Қылдай қуаныштарым...

  • 0
  • 0

Сағаттар жылжып, көз ілеспеді.
Келгенді сәл-пәл бөгегім.
Тәттіден де бір жерімес пе еді,
Мынауың қалай демегін.

Толық

Жалықтым

  • 0
  • 0

Саңылауын көре алмай жарықтың
Қараңғы Мәскеуден жалықтым.
Анамнан алыста қамықтым
Қызы едім қазақтың, халықтың.

Толық

Қарап көріңіз