Өлең, жыр, ақындар

Қом – қанас

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 371
Ақ торғын, жасыл жәннәт, кең мекенім,
Жырыммен тал бесікше тербетемін.
Кезбесем шар тарапты білмес едім,
Тұнығы су біткеннің сенде екенін.

Қалайша сенде туып байқамадым?
Бітпейді-ау жазатын жыр, айтар әнім.
Құлдилап,қимай қайта өр жаққа аққан,
«Теріс аққан»өзеніңдей қайта оралдым.

Тасынан бұлт ұшырған текті мекен,
Сұлулық бір өзіңнен өтті ме екен?
Аралас қайың менен бал қарағай,
Қолымен періштелер екті ме екен?!

Тым еркін,мөлдірліктің шыңы бұлақ,
Қашады малта тасқа ұрылып ап.
Қия алмай алас ұрған жүрегімді,
Кеудемнен қала берді суырып ап!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толғатқан құм

  • 0
  • 0

Тау толғатса қыран ұшар басынан,
Толғатса өзен арна бұзып тасыған.
Толғатса орман көк бояумен дүр еткен,
Құм толғатса?

Толық

Сезімнің сен бе тұрағы

  • 0
  • 0

Жайылған ойдың сенсің көлемі
Жинақталуға келмейтін.
Кешірмемнің де сенсің дерегі,
Мен өлсем дағы өлмейтің.

Толық

Ұмытуға тырыстым

  • 0
  • 0

Ұмытуға тырыстым,
Ұмыта алам!
Сені ұмытқан шақтармен тыныс алам.
Қашанғы ойға арқалап жүрем сені,

Толық

Қарап көріңіз