Көш көрем

Қалғандығын сезбегендей көктем кеп,
Сары орамал тағып жүрмін, шешкем жоқ.
Сағыныш деп аталатын құбылыс,
Сенің бізде өкпең жоқ!

Туған жерде жүрген кезде тыныстап,
Қиялымыз қайтқан құспен бір ұшпақ.
Арман болып АТАЖҰРТҚА бір жету,
Күле алмадық дұрыстап.
Қарашықпен ұзатқандар сонда әлгі,
«Енді қайтып көрем бе» деп сандалды.
Қамшыменен ашып ек ау сол шақта,
Жылан кескен жолдарды...

Балалық-ай мөлдір едік, қызғынды ек,
Беруші едік қиялдарға тізгін көп.
Әжем жарған жарма құртты несіне,
Шуда жіпке тіздім көп?!
Жасыруға айлам болмай жасымды,
Мөлт моншағым бөгде жұртта шашылды.
Өрдім несін ортасынан қақ жарып,
Тау сыйлаған шашымды!..

Сары жіпсіз кесте тігем кеште мен,
Жақсы ырымсыз жасалмайды ештеңем.
Түсімде әжем жарма құртты қайта илеп,
Ыңыранған көш көрем...

---