Өлең, жыр, ақындар

Ғанибет

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 333
Қара түнге қадалғаным - ғанибет.
Айна алдында таранғаным - ғанибет.
Бірде ойға, бірде мұңға батырып,
Сүю үшін жаралғаным - ғанибет.

Қас-қағым сәт, бақыт құшқан - мәңгі шақ.
Өзгермейтін, өтпейтұғын мәнді шақ.
Көз алдымнан кетпей қойған көлбеңдеп,
Құлағымда тұнып қалған ән құсап.

Зорға жылы тіл қатқаным - ғанибет.
Тәтті ұйқыңды ұрлатқаның - ғанибет.
Өкінбеші, сені ойлап жүргенде,
Ай, жылдарым қолды болған зар илеп!

Қанат бітіп, шарқ ұрғаным - ғанибет,
Төзім бітіп, сарқылғаным - ғанибет.
Жасыруға әлім жетпей сезімді,
Жалыныңа шарпылғаным - ғанибет.

Біз бақыттан қалғиықшы қалғысақ.
Ғашықтардың құдайынан алғыс ап.
Қуаныштан есі шыққан жел құсап,
Бір-ақ түнде бүрлей салған тал құсап!

Сынай, сынай, сынақтарым сиреген.
Елесің кеп бар еркімді билеген.
Жан мен тәнді орап алған от сезім,
Түн реңді бұрым қалды күймеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерте, ерте, ертеде

  • 0
  • 0

Күн сығалап қарайтұғын теректен,
Арал, Өзен...
Еске түсті кенеттен.
Толқындарды, жағаны ұрып, мені өпкен,

Толық

Атырау

  • 0
  • 0

Атырау!
Тағы жыр боп ағытылдым,
Тоқтайтын тұсы сенсің бағытымның.
Шақ қалып жығылуға жүрем сенде,

Толық

Толқын

  • 0
  • 0

Өзге түгіл өз өзімнен қашам деп,
Ұйқылы-ояу жүргенімде масаң боп,
Мұң тозаңын айнасындағы көңілдің,
Кірпігіңмен сүртіп кеттің қашан кеп?

Толық

Қарап көріңіз