Өлең, жыр, ақындар

Ғанибет

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 310
Қара түнге қадалғаным - ғанибет.
Айна алдында таранғаным - ғанибет.
Бірде ойға, бірде мұңға батырып,
Сүю үшін жаралғаным - ғанибет.

Қас-қағым сәт, бақыт құшқан - мәңгі шақ.
Өзгермейтін, өтпейтұғын мәнді шақ.
Көз алдымнан кетпей қойған көлбеңдеп,
Құлағымда тұнып қалған ән құсап.

Зорға жылы тіл қатқаным - ғанибет.
Тәтті ұйқыңды ұрлатқаның - ғанибет.
Өкінбеші, сені ойлап жүргенде,
Ай, жылдарым қолды болған зар илеп!

Қанат бітіп, шарқ ұрғаным - ғанибет,
Төзім бітіп, сарқылғаным - ғанибет.
Жасыруға әлім жетпей сезімді,
Жалыныңа шарпылғаным - ғанибет.

Біз бақыттан қалғиықшы қалғысақ.
Ғашықтардың құдайынан алғыс ап.
Қуаныштан есі шыққан жел құсап,
Бір-ақ түнде бүрлей салған тал құсап!

Сынай, сынай, сынақтарым сиреген.
Елесің кеп бар еркімді билеген.
Жан мен тәнді орап алған от сезім,
Түн реңді бұрым қалды күймеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 0

Көздің жасы кетті өшіріп.
Жанбадық.
Сондадағы адалдықтан танбадық.
Әке сенмен бірге кеткен бақытты,

Толық

Көктемнің бұлттары

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға, шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген, Хантәңір сынды.
Кім түсінеді, ей, бұлттар, жерге ынтық сенің,
Бір сәтке дамыл алмаған арпалысыңды?

Толық

Сен барсың

  • 0
  • 0

Сезсем де мына өмірдің жалғандығын,
Келемін аялаумен арман гүлін.
Құлпырып кеттің десе құрбыларым,
Ол менің сеннен хабар алған күнім.

Толық

Қарап көріңіз