Өлең, жыр, ақындар

Қия алмай...

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 391
Қия алмай зорға қаласың дағы,
Аласың көзден мұң ұрлап.
Екі кездесу арасындағы,
Үзіліс неге тым ұзақ?

Екі кездесу арасындағы,
Болмайды бостық тым тыныш.
Қызғаныш, күдік, өкпе, реніш,
Сағыныш, алаң, күрсініс.

Жаңбырдың жыры, орманның биі,
Боранның күйі-ұққаным.
Қалыпқа ойым сыймағанменен,
Қалыптан бірақ шықпадым.

Талдырды мұңым, талшық етіп ем,
Өткен күндердің елесін.
Басқалар неткен бақытты еді,
Өзіңді күнде көретін.

Сұқ саусақтарым мүйізгек болды,
Есігін қағып бақыттың.
Жолықпай мүмкін кетерміз біздер,
Қанжығасында уақыттың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астана

  • 0
  • 0

Жамырай кеп елім қонған Астана,
Хан түсетін төрім болған Астана.
Салтанат пен сәулетіңнен Есілдің,
Жағалауы керім болған Астана.

Толық

Кеттім ақыр

  • 0
  • 0

Кеттім ақыр қош енді өскен қала,
Саған қарай жүгірмен өкпемді ала.
Ештеңе де алмаймын енді сеннен,
Қалғаны есте ұмтылмас сәттер ғана.

Толық

Жаһұт сөзің

  • 0
  • 0

Жаһұт сөзің жан сарайын толтырып,
Көрген жандар қызықтайтын көркіңе.
Мен де ақымақ өзімше бір жол сызып,
Жүрегінің бағынбайтын еркіне.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар