Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 422
Арманым менің жатқанда аппақ қыр асып,
Сендегі мұңдар мендегі мұңмен ұласып.
Отырдық бірдем көңілден ғажап сыр ашып,
Отырдық бірден жылама десіп,жыласып.

Жете алмай жүрген сеземін таңға түн ғашық,
Сондықтан ба екен жұлдыздар тұрды ымдасып.
Мен тұрдым қалқам өзіңді қыйып кете алмай,
Тастан да ауыр тамшылар көзде мұңдасып.

Жоғалды жұлдыз атуға таң да таяды.
Ақ сәуле маған қанатын аппақ жаяды.
Қош! дедім саған сол кезгі біздің тағдырды,
Шықтарын төгіп далада күзгі аяды.
Қимаймыз мүлде несіне енді қоштастық,
Тағдырдың қалай жоқ болып кеткен баяны?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алматыға көктем келді

  • 0
  • 0

Алматыға көктем келді
Қуантады кімдерді
Табыла ма бұл көктемнен
Өткен шақтан бір белгі

Толық

Түн еді

  • 0
  • 0

Түн еді келе жаттық ыйықтасып,
Шашыммен жел ойнайды тійіп қашып.
Сол түнде келе жаттық тек екеуміз,
Даламенен қаланы ұйықтатып.

Толық

Тағдырға тілек

  • 0
  • 0

Жырым ғой тәтті мендегі нәзік сезімдер,
Болғанмен нәзік таусылған емес төзімдер.
От жырым қалсын жалынды жастық кезімнен,
Ей тағдыр маған сезімнің ғана өзін бер!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер