Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 372
Арманым менің жатқанда аппақ қыр асып,
Сендегі мұңдар мендегі мұңмен ұласып.
Отырдық бірдем көңілден ғажап сыр ашып,
Отырдық бірден жылама десіп,жыласып.

Жете алмай жүрген сеземін таңға түн ғашық,
Сондықтан ба екен жұлдыздар тұрды ымдасып.
Мен тұрдым қалқам өзіңді қыйып кете алмай,
Тастан да ауыр тамшылар көзде мұңдасып.

Жоғалды жұлдыз атуға таң да таяды.
Ақ сәуле маған қанатын аппақ жаяды.
Қош! дедім саған сол кезгі біздің тағдырды,
Шықтарын төгіп далада күзгі аяды.
Қимаймыз мүлде несіне енді қоштастық,
Тағдырдың қалай жоқ болып кеткен баяны?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк

  • 0
  • 0

Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк,
Құз қарайды бұл жүрген қай балам деп.
Шипашаққа дәрігер жазып берді,
Емделсін бойын суық жайлаған деп.

Толық

Тек табиғат

  • 0
  • 0

Қарлығаштай талып ұшқан қауырсыным майысып,
Менмен бірге жылады тал қабырғасы қайысып.
Көл бетінде дірілдеді ай, дірілдеді жұлдыз да,
Таулар ғана тұрды мүлгіп, қалғандай түс шайысып.

Толық

Көзіме бір көрінсең..

  • 0
  • 0

Не болар сағынышты сарқып алса,
Сезімді өзге біреу тартып алса?
Қасыма кел демеспін, жолдар жабық,
Көзге бір көрінудің нарқы қанша?!

Толық

Қарап көріңіз