Өлең, жыр, ақындар

Қоштасарда

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 379
Арманым менің жатқанда аппақ қыр асып,
Сендегі мұңдар мендегі мұңмен ұласып.
Отырдық бірдем көңілден ғажап сыр ашып,
Отырдық бірден жылама десіп,жыласып.

Жете алмай жүрген сеземін таңға түн ғашық,
Сондықтан ба екен жұлдыздар тұрды ымдасып.
Мен тұрдым қалқам өзіңді қыйып кете алмай,
Тастан да ауыр тамшылар көзде мұңдасып.

Жоғалды жұлдыз атуға таң да таяды.
Ақ сәуле маған қанатын аппақ жаяды.
Қош! дедім саған сол кезгі біздің тағдырды,
Шықтарын төгіп далада күзгі аяды.
Қимаймыз мүлде несіне енді қоштастық,
Тағдырдың қалай жоқ болып кеткен баяны?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл бар ма мен теретін...

  • 0
  • 0

Гүл бар ма мен теретін құба белде,
Жатыр ма мені күтіп бұла көл де?
Құдай-ау шексіз сүйетіндігімді,
Қойып ем қашан айтып мынау елге?

Толық

Мойындау

  • 0
  • 0

Жылдар жылжып, дүние жаңарғанмен,
Сырласамын сен жайлы самал желмен.
Уайымы жоқ жандай көрінсең де,
Қиынырақ құтылу саған меннен.

Толық

Қиялымды қайтейін

  • 0
  • 0

Қиялымды қайтейін көз ілмеген,
Сая таппай еш жерден безілдеген.
Қалай ғана кеткенсің біте қайнап,
Қуанышты, қайғылы кезімменен.

Толық

Қарап көріңіз