Өлең, жыр, ақындар

Табыт-шырақ

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 400
(Өрнек Құлекеевке)

Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,
Басқан әр ізіңе өткеннің бейнесі тартылар.
Қиял әлемін торлаған уақыт,
Азалы әуенмен бірлікте шарқ ұрар...
Дірілге ұласып... сол әуен жоғалған,
Жабыққан әлемнің құшағына көміліп.
Ал оған еліткен пенделер
бәрінен тоналған:
Қиялын – үнсіздік,
Өзегін – өксігі жеміріп.
Тек а-на-ау алыста (тым-тым алыста),
Балалық елесі асыр салады,
Біздер адасқан аппақ толқындарға шомылып.

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көбелек - ІІ

  • 0
  • 0

Мен ғашықпын періштедей мүсінге,
Көбелекке — қос қанаты дір қаққан.
Бейне тылсым музыкалар ішінде,
Жаралғандай ұйқастар мен ырғақтан.

Толық

Ай

  • 0
  • 0

Іңір желі сұп-суық қарашығыма мұң үрлеп,
Лашығымда жатамын әлде нені күбірлеп.
Ұласқан бұл дүние жан толқытар уілге,
Құс жолының төсінен нұр төгілер сібірлеп...

Толық

Мінәжат

  • 0
  • 0

…Үһілемеші бейуақта.
Әр сөз – әмір.
Ауыр.
Қорғасын!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар