Өлең, жыр, ақындар

Табыт-шырақ

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 344
(Өрнек Құлекеевке)

Қараңғы қабырға ішінен беймезгіл тұтанған шырақ.
Пенделер демінен тербелген алауы –
жаныңның нұрына шарпылар.
Сол күні сен жалғыз мәңгілік сапарға шыққансың ұзақ,
Басқан әр ізіңе өткеннің бейнесі тартылар.
Қиял әлемін торлаған уақыт,
Азалы әуенмен бірлікте шарқ ұрар...
Дірілге ұласып... сол әуен жоғалған,
Жабыққан әлемнің құшағына көміліп.
Ал оған еліткен пенделер
бәрінен тоналған:
Қиялын – үнсіздік,
Өзегін – өксігі жеміріп.
Тек а-на-ау алыста (тым-тым алыста),
Балалық елесі асыр салады,
Біздер адасқан аппақ толқындарға шомылып.

2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айқай

  • 0
  • 0

Ұлтым ұлық бола алмай, рухым көкке қона алмай,
Қара жерден қамығып мен де өттім, о, Алла-ай!—
Қайғымды айтып қайыңға.
Өкінішім — өткенім, өзегімді өртейді

Толық

Күз элегиясы

  • 0
  • 0

Күз.
Солғын жапырақтардың сарғыш бояуы
Ескі ғашықтың есіл жүзіндей
Сағыныш лебін сапырған.

Толық

Боздақ

  • 0
  • 0

...Досым, мені тыңда сен,
Сайтанмен де көңілдес,
Құдаймен де мұңдас ем.
Кеудемдегі жарамен қарсы алып ем таңды мың,

Толық

Қарап көріңіз