Өлең, жыр, ақындар

Шөлдеп өткен қазақпын

  • 10.04.2022
  • 0
  • 0
  • 846
Шөл даламын,
Бостандыққа шөлдеген,
Шөл даламын,
Өксік ойлар кернеген.
Шөл даламын,
Күйі үзілген пернеден,
Шөл даламын,
Аңызақ ой тербеген.
Шөл даламын,
Шөлдеп өткен қазақпын,
Қашан-қашан
Атар-ау деп азат күн?!
Күнін күткем,
Ертегідей ғажаптың.
Шөл даламын,
Шөлдеп өткен қазақпын!
Қилы тағдыр
Күнімді ойлап шөлдедім,
Қилы тағдыр,
Тілімді ойлап шөлдедім,
Болашағым
Білімді ойлап шөлдедім,
Жүрегімді
Түсінесің бе, сен менің.
Кие болар,
Жерімді ойлап шөлдедім,
Ие болар
Елімді ойлап шөлдедім,
Осы жолда
Не бір тағдыр тартпадым
Осы жолда,
Не бір тағдыр көрмедім.
Кеудемді бұл,
Қуаныш-мұң кернеді,
Түсін мені,
Тереңірек сен мені
Тәуелсіздік
Ғасыр алға төрледі,
Сонда дағы,
Шөл даламның
Басылар ма шөлдері?!
Басылар ма шөлдері?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мойнына желпіп жібек самал — бала

  • 0
  • 0

Мойнына желпіп жібек самал — бала,
Бауырына басып өскен бабам — дала.
Ең ұлы өсімдігі Жер ананың –
Тамырын бөлек алған Адам ғана!

Толық

Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты

  • 0
  • 0

Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,
Түн дегенің шуағынан тұншықты.
Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,
Көк жиектен көтеріліп күн шықты.

Толық

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір

  • 0
  • 0

Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір,
Дария, өзен қанша сырлы не бір...
Тұңғиық тереңіне сүңгісем деп,
Жағаңда, тік жарыңда тұрмын, Өмір!

Толық

Қарап көріңіз