Өлең, жыр, ақындар

Шытырман түс

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 633
Жайылымға, егінге жарамастай,
Малшы, диқан өлең қып қарамастай,
Тақыр, тастақ, шым батпақ, сорлы танап
Жатқаны рас ұлы іске араласпай.
Өткен сайын солардың тұстарынан
Келгендей-ақ бөтен бір тысқарыдан,
Байғұстарды сөгеміз пайдасыз деп
Содан маған шытырман түс дарыған.
Түсімде мен ылғи сол бос танаптан,
Қасіретке көзінен жас тонатқан,
Мың заманғы жұрттардың көшін көрем,
Құстар көрем, оқ тиген қос қанаттан.
Шаһар көрем, өртеніп құлап жатқан,
Шырқырайды дыбыстар құлақ жақтан,
Туған жерге тұқымын қалдырмастай
Безіп кетіп барады құлан қақтан.
Қала, дала, шытырман жан-жануар,
Арылмаған дау-шары, жанжалы бар.
Байғұстардың мекенін мүсіркемей
Сөккен адам шындықты жалған ұғар.
«Жалған ұғар!..» деген бір өктем үннен
Оянғаннан шошындым от демімнен. —
Keшip!.. — деген жалғыз сөз неше дүркін
Сыбыр қағып жаныма жетті ерінен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңғаз отан

  • 0
  • 0

Аяқтай жүріп тегіс адақтаған
Республикам, қажет пе мадақ саған?..
Мақтанба деп үйреттің өз жұртыңды
Дарытпау үшін сырттан мазақты оған.

Толық

Тобанияз тойына жолдама

  • 0
  • 0

Әз Тобанияз Әлнияз жігерлі еді,
Жоқтамасам жүрегім жүдер ме еді,
Жүрмек едім топ жарып тойыңда мен,
Титықтаған денсаулық жібермеді

Толық

Құрманғазы (Абақтының алдында)

  • 0
  • 0

Темір тор, биік қамал, қара құлып,
Қояр ма үлкен жанын жара қылып?!
Әне жүр надзиратель сап-сарала,
Иыққа суық қару-жарақ іліп.

Толық

Қарап көріңіз