Өлең, жыр, ақындар

Жасыбай перзенті

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 415
Өтірік айтсам болар ед сөзім ғapiп:
Жасыбайды көргем жоқ өзім барып.
Естуімше, ерте-кеш ерке бұла
Өнеді екен қайнардың көзін жарып.
Баян тауға табиғат басыбайлы,
Сыйға тартқан көл пірі Жасыбайды.
Өзі мөлдір кәусардың, өзі терең,
Не орынсыз лепіріп тасымайды.
Ел жинап жүр бұл көлден нeciбeciн,
Сен де бар, көр!..
Бармасаң кешігесің!
Менен бұрын сен неге барасың деп,
Көрген жанға несіне өшiгeciң?!—
Осылай деп қасиетті Жасыбайды
Көрген достар айтудан жасымайды.
«Мен де соны көрдім!» — деп кеуде соқсам,
Жаным соның дәлелін жасырмайды.
Мөлдір терең жә бекер тасымайтын,
Қайнары еш кермексіп ашымайтын,
Мынау — біздің кәдімгі Дихан ақын —
Жасыбайдың перзенті ашық, айқын.
Иә, ағайдың балғадай ісі мықты,
Мөлдір, терең жырлайды кісілікті.
Қайран Дыхаң тұрғанда көз алдымда,
Кермесем де Жасыбай түсінікті!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабылан Жамбыл - қалың ел

  • 0
  • 0

Қол бepгeлi жә келмесін, жә келсін,
Бәpiбip сен шет жұртқа да Жәкемсің
Сен боп бүгін бүкіл қазақ айтары:
Дос құшаққа жақын түгіл жат енсін.

Толық

Қос тілекшім болған

  • 0
  • 0

Ет жүректі бip маған елжіретіп,
Жаулықтарын жалаудай желбіретіп,
Баяғы сол мекенде мені күтсе
Сағынышқа сабырың жеңдіретін.

Толық

Алтын күзде атбасар

  • 0
  • 0

Атбасар барсаң аулаққа
Тозаңы дайым толқындап.
Алаңда, күллі аумақта
Жатады жері солқылдап.

Толық

Қарап көріңіз