Өлең, жыр, ақындар

Жасыбай перзенті

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 490
Өтірік айтсам болар ед сөзім ғapiп:
Жасыбайды көргем жоқ өзім барып.
Естуімше, ерте-кеш ерке бұла
Өнеді екен қайнардың көзін жарып.
Баян тауға табиғат басыбайлы,
Сыйға тартқан көл пірі Жасыбайды.
Өзі мөлдір кәусардың, өзі терең,
Не орынсыз лепіріп тасымайды.
Ел жинап жүр бұл көлден нeciбeciн,
Сен де бар, көр!..
Бармасаң кешігесің!
Менен бұрын сен неге барасың деп,
Көрген жанға несіне өшiгeciң?!—
Осылай деп қасиетті Жасыбайды
Көрген достар айтудан жасымайды.
«Мен де соны көрдім!» — деп кеуде соқсам,
Жаным соның дәлелін жасырмайды.
Мөлдір терең жә бекер тасымайтын,
Қайнары еш кермексіп ашымайтын,
Мынау — біздің кәдімгі Дихан ақын —
Жасыбайдың перзенті ашық, айқын.
Иә, ағайдың балғадай ісі мықты,
Мөлдір, терең жырлайды кісілікті.
Қайран Дыхаң тұрғанда көз алдымда,
Кермесем де Жасыбай түсінікті!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балықшы жанын барласам

  • 0
  • 0

Балықшыны ойлап отырсам,
Көзімнің алды — көк толқын:
Жарысып өзен жатыр сан,
Көлдердің саны жоқ бәлкім.

Толық

Таланттан сыйын тағы алсын

  • 0
  • 0

Ойласам бip сәт оңаша,
Көп жылдың жырын жырлаппыз.
Қашан да біздер жаңаша
Мезгілге демеу, жұрнақпыз.

Толық

Таңдағы бір толғаныс

  • 0
  • 0

Көкжиектен көзге дайым шалынар
Шартарапта автомобиль шаңы бар.
«Жарқыраған айнадай жол аз» деуші
Әлі мүмкін арыз айтып шағынар.

Толық

Қарап көріңіз