Өлең, жыр, ақындар

Тау басындағы тас қыран

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 405
Дауыл үріп қараспанның астынан,
Тығылады құз көзіне жас тұман.
Тұғырда бір тұрып қалған сияқты
Төніп қарап тау басынан тас қыран.
Жарқылдап қос жанарынан бір үміт,
Тас тырнағы тас тұлғаны тұр үгіп.
Найзағайдың оттарынан от алып,
Көк аспанға ұшатындай тіріліп.
Туған аспан күзетіп тау мекенін,
(Мекенінде сөз болып па жеке мұң).
Тау басында тас қыран тұр қасқиып,
Білмей, сезбей кәріліктің не екенін...
Бауырынан боялғандай тас қанға,
Қызыл түлкі уақытқа ұқсап қашқанда,
Ұшатындай боп тұрады көзіне
Таудың өзін бүріп алып аспанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лабасыға

  • 0
  • 0

Емшек тау, ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Жатыр ол қарсы алдымда жонын керіп,
Секілді арманның ту мұнарасы.

Толық

Жер жыры

  • 0
  • 0

Ақ бесігім, тұрағым, кең мекенім,
Сен мені, мен де сені тербетемін.
Қате басқан шығармын талай рет,
Үстіңде бұл, шын болса пенде екенім.

Толық

Әсемсің, сәл нәрсеге елеңдесең

  • 0
  • 0

Әсемсің, сәл нәрсеге елеңдесең,
Көріксіз болсаң көзге еленбес ең.
Шебер қол табиғаттың өзі жазған
Ұқсайсың керемет бір өлеңге сен.

Толық

Қарап көріңіз