Өлең, жыр, ақындар

Тау басындағы тас қыран

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 492
Дауыл үріп қараспанның астынан,
Тығылады құз көзіне жас тұман.
Тұғырда бір тұрып қалған сияқты
Төніп қарап тау басынан тас қыран.
Жарқылдап қос жанарынан бір үміт,
Тас тырнағы тас тұлғаны тұр үгіп.
Найзағайдың оттарынан от алып,
Көк аспанға ұшатындай тіріліп.
Туған аспан күзетіп тау мекенін,
(Мекенінде сөз болып па жеке мұң).
Тау басында тас қыран тұр қасқиып,
Білмей, сезбей кәріліктің не екенін...
Бауырынан боялғандай тас қанға,
Қызыл түлкі уақытқа ұқсап қашқанда,
Ұшатындай боп тұрады көзіне
Таудың өзін бүріп алып аспанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауысқан сезімнің сыры мұңға

  • 0
  • 0

Ауысқан сезімнің сыры мұңға,
Өстің бе жоқ, әйтпесе құрыдың ба?
Таласқан бұл тіршілік өтіп жатыр,
Ешкімнің уақыты жоқ бұрылуға.

Толық

Сезінбеппін ауырлығын жүгімнің

  • 0
  • 0

Сезінбеппін ауырлығын жүгімнің,
Кешір, күнім, кеш те болса, ұғындым.
Барлық жанға түсіргім кеп сәулесін,
Жүрегімді қолыма ұстап жүгірдім...

Толық

Білмей тұрмын, жер қандай, аспан қандай

  • 0
  • 0

Білмей тұрмын, жер қандай, аспан қандай,
Жүрегімнің көзінен жас тамғандай.
Мынау жердің үстінде сен болмасаң,
Болар дүние қаңырап, бос қалғандай.

Толық

Қарап көріңіз