Өлең, жыр, ақындар

Ағаш кескенде

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 458
Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.
Жапырағынан жанбайды енді шамшырақ,
Жапырағына қарамаймын хал сұрап.
Ажал тауып жүзінен қол араның,
Ардагердей құлап жатыр қансырап.
Күрсінгендей мейірімге шөлдеп күн,
Тағдырына ортақтасып жер-көктің.
Жапырақтарын зар жылатып біреулер,
Қолыменен қиып жатыр жендеттің.
Жапырақ — қозы көгенделген желіге
Уақыттың жамыраған желіне.
Жолын біреу кеңейтем деп бір күні
Қиып шетке тастар ма екен мені де?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түні бойы қорқынышты түс көрем

  • 0
  • 0

Түні бойы қорқынышты түс көрем,
Өксіп жылап қиналамын тістенем.
Ұмытуға тырысамын оянсам,
Күндіз күткен күйбеңі көп іспенен.

Толық

Жастық шақ еске салып айларды өткен

  • 0
  • 0

Жастық шақ еске салып айларды өткен,
Құлашын қиялыма жайған көптен.
Барыңмен думандатып, базарыңмен,
Жеттің бе аман-есен, қайран көктем.

Толық

Белес-белес осынау, тауға айналған жал-құмдар

  • 0
  • 0

Белес-белес осынау, тауға айналған жал-құмдар,
Тасып келіп бір кезде, қатып қалған толқындар.
Еркелесең баладай арқа сүйер орнықты,
Даласына өзінің тартып туған халқым бар.

Толық

Қарап көріңіз