Өлең, жыр, ақындар

Ағаш кескенде

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 489
Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.
Жапырағынан жанбайды енді шамшырақ,
Жапырағына қарамаймын хал сұрап.
Ажал тауып жүзінен қол араның,
Ардагердей құлап жатыр қансырап.
Күрсінгендей мейірімге шөлдеп күн,
Тағдырына ортақтасып жер-көктің.
Жапырақтарын зар жылатып біреулер,
Қолыменен қиып жатыр жендеттің.
Жапырақ — қозы көгенделген желіге
Уақыттың жамыраған желіне.
Жолын біреу кеңейтем деп бір күні
Қиып шетке тастар ма екен мені де?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім

  • 0
  • 0

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім,
Жанымды тынып қалған қозға менің.
Алсаңшы тағы да бір сілкіп-қағып,
Десең бұл бұйықпасын аз ғана өмір.

Толық

Қоштасып, солай сен кеттің

  • 0
  • 0

Қоштасып, солай сен кеттің,
Өмірдің сырын кім білген.
Сезіммен бесік тербеттім,
Толқынын кешіп Сырдың мен.

Толық

Кеудеме сыйған сезім ағыны әрең

  • 0
  • 0

Кеудеме сыйған сезім ағыны әрең,
(Ағысты өтіп кетсе сағынар ем).
Ұмытып кеткен қара көздеріңе
Кездестім ойда жоқта тағы да мен...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар