Өлең, жыр, ақындар

Ағаш кескенде

  • 14.09.2021
  • 0
  • 0
  • 386
Көз алдымда түтін менен сол ұшқын,
Қасіретін еске салып соғыстың,
Кесті тірі аңыратып ағашты,
Кеңітуге жүретұғын жол үстін.
Жапырағынан жанбайды енді шамшырақ,
Жапырағына қарамаймын хал сұрап.
Ажал тауып жүзінен қол араның,
Ардагердей құлап жатыр қансырап.
Күрсінгендей мейірімге шөлдеп күн,
Тағдырына ортақтасып жер-көктің.
Жапырақтарын зар жылатып біреулер,
Қолыменен қиып жатыр жендеттің.
Жапырақ — қозы көгенделген желіге
Уақыттың жамыраған желіне.
Жолын біреу кеңейтем деп бір күні
Қиып шетке тастар ма екен мені де?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау жолдары

  • 0
  • 0

Тау жолдары бұраң-бұраң,
Басы үміт,
Жалғасады күнге биік асылып.
Шықсаң жалғыз ертеменен сапарға,

Толық

Күнге алғыс екеумізді жолықтырған

  • 0
  • 0

Күнге алғыс екеумізді жолықтырған,
Жолыңа кетті жылдар болып құрбан.
Көрсең сен, мені есіңе ал, жел өтінде
Қорғансыз ақ қайыңды тоңып тұрған.

Толық

Желпіп бір жазық белдің ақ сағымын

  • 0
  • 0

Желпіп бір жазық белдің ақ сағымын,
Бұлақ боп сылдыр қағып ақса жырым.
Елеусіз қалдырмастан есіңе алшы,
Өзіңсіз ұйқым шала, жоқ сабырым.

Толық

Қарап көріңіз