Өлең, жыр, ақындар

Сенің алтын жібіңмен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 497
Бұлдыраған нәзік сәуле, арасынан мұнардың,
Көк пен жерді жалғап тұрған құдіретіңе құмармын.
Көз жұмғанша шұрық­тесік көңілімнің жыртығын
Сенің алтын жібіңменен жамайтұғын шығармын.
Сен болмасаң, аспанымды соқыр тұман тұмшалар,
Жарқыраған Ай мен Күннің қабағын да мұң шалар.
Тас түнектің түкпірінде тастай қатып жатсам да,
Медетіңді күтемін тек, менде қандай мұрша бар?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әсеттің ішкі әуені

  • 0
  • 0

Кетпей қойды-ау бір әуен көкейімнен,
Дала кезіп, дал ұрып кетейін мен.
Құба жонды қырлардан әрі асайын,
Ойпаңдарда, орманда адасайын.

Толық

Қара тастан ұн тартып

  • 0
  • 0

Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанын­ай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.

Толық

Тер болып киген сырт көйлек

  • 0
  • 0

Тер болып киген сырт көйлек,
Тербеліп көңіл – көк орман,
Ай туар шақта сүттей боп,
Айтылар шақта көп арман;

Толық

Қарап көріңіз