Өлең, жыр, ақындар

Сенің алтын жібіңмен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 413
Бұлдыраған нәзік сәуле, арасынан мұнардың,
Көк пен жерді жалғап тұрған құдіретіңе құмармын.
Көз жұмғанша шұрық­тесік көңілімнің жыртығын
Сенің алтын жібіңменен жамайтұғын шығармын.
Сен болмасаң, аспанымды соқыр тұман тұмшалар,
Жарқыраған Ай мен Күннің қабағын да мұң шалар.
Тас түнектің түкпірінде тастай қатып жатсам да,
Медетіңді күтемін тек, менде қандай мұрша бар?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бола бермес үнемі көздегенің

  • 0
  • 0

Бола бермес үнемі көздегенің,
Өмір әр кез істетер өз дегенін:
Кенеп болып шығады –
Қамқа десең,

Толық

Ағаны жоқтау

  • 0
  • 0

Ағатай, қалай түстің көрге мұздай?
Өмірің болды бізге енді аңыздай.
Қасқайып көшті бастап жүруші едің,
Күңіреніп көкірегің нар қобыздай.

Толық

Қырық жыл

  • 0
  • 0

Қырық жыл шекарадан ел өткелі,
Гуілдеп қолтығымнан жел өткелі.
Таратып қырық үйді қырық жаққа,
Ауылымнан тағдыр мені бөлектеді.

Толық

Қарап көріңіз