Өлең, жыр, ақындар

Сенің алтын жібіңмен

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 465
Бұлдыраған нәзік сәуле, арасынан мұнардың,
Көк пен жерді жалғап тұрған құдіретіңе құмармын.
Көз жұмғанша шұрық­тесік көңілімнің жыртығын
Сенің алтын жібіңменен жамайтұғын шығармын.
Сен болмасаң, аспанымды соқыр тұман тұмшалар,
Жарқыраған Ай мен Күннің қабағын да мұң шалар.
Тас түнектің түкпірінде тастай қатып жатсам да,
Медетіңді күтемін тек, менде қандай мұрша бар?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көне қорғаннан табылған тас босағадағы жазу

  • 0
  • 0

Ей, жолаушы, жолың болсын әлдеқайда асыққан,
Сыңайың бар суыт жүріп, келе жатқан қашықтан.
Жортқан жанға бұйырады түзден ғана ырыздық,
Сәл аялдап, дәм татып кет мынау қара лашықтан.

Толық

Төлегетай

  • 0
  • 0

Төртуыл, Қаракерей, Садыр, Матай,
Атасы төртеуінің – Төлегетай.
Найманның тоғызының төртеуі осы,
Несіпбек Айтұлы

Толық

Илеуінен ұзап шықса

  • 0
  • 0

Мейірімге жарытқанда жаратушы аз ғана,
Малта тасқа қына бітіп, шаш шығады тазға да.
Қыр желкеге қырсық мінер ел ішінде көбейсе
Телмеңдеген кәрі шал мен өңмеңдеген бозбала.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар