Өлең, жыр, ақындар

Желдің де билігі жоқ

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1625
Таң атады, сейіліп қараңғы да,
Күн келеді, көңілді алаң қыла.
Жапырақтар ұшады тал басынан,
Жаз көйлегі тағы да тоналды ма?
Түнгі үнсіздік жоғалып, серпіледі.
У-шу оны бір демде-ақ өлтіреді.
Ең соңғы жапырақтар үлгермеген
Қара суық ұрған соң тентіреді.
Қараша мұздатады кісі демін.
Желдің де билігі жоқ, түсінемін.
Қарайып, қапы қалған жапырақтың
Көрдім мен қарда қалып, үсігенін.
Желдің де билігі жоқ, түсінемін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес

  • 0
  • 0

Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес.
Несіне алдап кей-кейде желігеді ес.
Қымбатыңнан айырып, аяулыдан
Қуанатын алданып, жерің емес.

Толық

Қайта түсіп келеді күз де міне,

  • 0
  • 0

Қайта түсіп келеді күз де міне,
Жан ауырып жапырақ үзгеніне.
Сені іздеген ешқайсысы жоқ сияқты,
Сенің көңілің құлазып, іздеді не?

Толық

Күнделік

  • 0
  • 0

Жұбатсын сені кім келіп?
Біз бөлек өмір сүрмедік.
Қеудемде қалып бір әнің,
Өлеңмен жаздым күнделік.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар