Өлең, жыр, ақындар

Желдің де билігі жоқ

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1852
Таң атады, сейіліп қараңғы да,
Күн келеді, көңілді алаң қыла.
Жапырақтар ұшады тал басынан,
Жаз көйлегі тағы да тоналды ма?
Түнгі үнсіздік жоғалып, серпіледі.
У-шу оны бір демде-ақ өлтіреді.
Ең соңғы жапырақтар үлгермеген
Қара суық ұрған соң тентіреді.
Қараша мұздатады кісі демін.
Желдің де билігі жоқ, түсінемін.
Қарайып, қапы қалған жапырақтың
Көрдім мен қарда қалып, үсігенін.
Желдің де билігі жоқ, түсінемін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толған ай

  • 0
  • 0

Не айтқың келеді толған Ай?
Осы бір жорамал болмағай.
Қолымды созып ем көкке мен
Қойды көк қолдамай.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Желтоқсан. Тәуелсіздік

  • 0
  • 2

Бұл өмірді қайтадан дәл осылай сүрер ме ең?
Қазақ болсаң қасіретімді біле бер.
Ол алаңға шығып кетті сол күні
Отаршылдық азарынан жүдеген

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер