Қараша. Қала
- 0
- 0
Қараша келді қатулы қырау қабағы,
Жылауық бұлттар бетіне бұлау қонады.
Жапырақтарға жынды жел жаназа оқып,
Жалаңаштады күз келіп мынау қаланы.
Киіз үй
Атам жайды керегесін,Шаңырағын көтерді әкем.
Болмаса да терезесі,
Бұл үй маған бөтен бе екен?!
Қойған былтыр буып бәрін,
Шешті әжеміз теңнің жібін.
Шанышты апам уықтарын,
Айналғандай жер кіндігін.
Ағамды да білдік, күшті,
Жапты үзігін, туырлығын.
Төбесіне түндік түсті,
Төгу үшін Күнім нұрын.
Сәнге алатын гүлден де үлгі,
Аттамайды дәстүрді ауыл.
Үйдің ішін түрлендірді,
Жеңгем ұстап басқұр-бауын.
Шаршаса да жүр көмекте,
Інім маған ере шыдап.
Үй тұрғыздық бір мезетте,
Балғасыз-ақ, шегесіз-ақ.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Атасының ақылы
- 0
- 0
Басқалар да байқасын –
Өсті десем Өркенім…
Ауырлығын айтасың,
Арқаңдағы сөмкенің.
Қарашадағы қаралы өлең
- 0
- 0
Ол жылы мен не бары он үште едім,
Мені құшып ағайын, көрісті елім.
Әкем кетті аттанып арамыздан,
Ішіне тұншықтырып соғыс шерін.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айзере
Маған бұл өлең ұнайды -
Аягөз
Әдемі өлен -
Айзере
Өте әдемі өлен -
Медина
Рахмет маған ұнайды
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі