Қарашадағы қаралы өлең
- 0
- 0
Ол жылы мен не бары он үште едім,
Мені құшып ағайын, көрісті елім.
Әкем кетті аттанып арамыздан,
Ішіне тұншықтырып соғыс шерін.
Киіз үй
Атам жайды керегесін,Шаңырағын көтерді әкем.
Болмаса да терезесі,
Бұл үй маған бөтен бе екен?!
Қойған былтыр буып бәрін,
Шешті әжеміз теңнің жібін.
Шанышты апам уықтарын,
Айналғандай жер кіндігін.
Ағамды да білдік, күшті,
Жапты үзігін, туырлығын.
Төбесіне түндік түсті,
Төгу үшін Күнім нұрын.
Сәнге алатын гүлден де үлгі,
Аттамайды дәстүрді ауыл.
Үйдің ішін түрлендірді,
Жеңгем ұстап басқұр-бауын.
Шаршаса да жүр көмекте,
Інім маған ере шыдап.
Үй тұрғыздық бір мезетте,
Балғасыз-ақ, шегесіз-ақ.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Үй салайық бірігіп
- 0
- 0
Кел, балалар тұрайық,
Қызық ойын қылайық.
Жеңімізді түрініп,
Үй салайық бірігіп.
Сүреңсіз шақ
- 0
- 0
Қара жерге шаруаның тері сіңіп,
Жомарт күзден күтетін ел іші үміт...
Сарала жапырақтар жоғалыпты,
Кеткен-ау қарашаның желі ұшырып.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
айдана
тамаша -
Ислам жирный
Жақсы өлең -
Аружан
Кішігірім болама көп қой -
Сайрамбай Каусар Асхатқызы
Жоқ
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі