Авал шыңында
- 2
- 4
Мұнартып Авал тұр биік,
Шаншылып көкке найзадай.
От өріп аспан төсінде
Жалтылдайды найзағай.
Мұнартып Авал тұр биік,
Шаншылып көкке найзадай.
От өріп аспан төсінде
Жалтылдайды найзағай.
Ақ көгершін азығын
Қолыңнан бердің, бөбегім.
Ал сені де ана жанының
Көгершіні дер едім!
«Ойламаңдар:
Албырттықтан жетпеді деп шыдамы –
Тағдырына өзге емес, өзі-ақ болды күнәлі».
Жоқ. Ол бізден бұрынырақ, айқынырақ ұққан-ды, –
Али
Әбу Сәрсенбаевтың Ардақта, ана тіліңді! өлеңі қаттты ұнады