Өлең, жыр, ақындар

Айналаны ішіп-жесе момын жел

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 350
Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.
Алдан шықса гүл бәйшешек сызылып,
Қалар ма екен сезімім де бұзылып?!
Алты ай қыстың жіңішкерген аяғы
Бүгін-ертең кетер ме екен үзіліп?!
Ақ бас шыңдар арбағанға алданбай,
Ақ бұлақтар болса-дағы жар қандай,
Бұлқынады бұла шыңның бойында,
Жұлқынады жау жағадан алғандай.
Дөңбекшиді дөң үстінде тастар дәу,
Шұбар шыңнан қажет еді жас парлау.
Осыншалық олпы-солпы дүниеден
Мүмкін емес бір бұлқыныс басталмау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Астанаға 15 жыл

  • 0
  • 0

Он бес жыл –
Бұл далаға мен келгелі.
Он бес жыл –
Гүл қалаға мен келгелі.

Толық

Зеренді

  • 0
  • 0

Жағасын жалатқан зерменен,
Толқынын жұпар жел тербеген,
Құшағын құмарлық кернеген,
Аспаны астасқан жерменен

Толық

Келе жатқан келешекке нық басып

  • 0
  • 0

Келе жатқан келешекке нық басып,
Жер бетінде Ерлерменен жұптасып.
Өміріме өлмес Рух әкелген –
Ей, Әйелдер!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар