Өлең, жыр, ақындар

Айналаны ішіп-жесе момын жел

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 342
Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.
Алдан шықса гүл бәйшешек сызылып,
Қалар ма екен сезімім де бұзылып?!
Алты ай қыстың жіңішкерген аяғы
Бүгін-ертең кетер ме екен үзіліп?!
Ақ бас шыңдар арбағанға алданбай,
Ақ бұлақтар болса-дағы жар қандай,
Бұлқынады бұла шыңның бойында,
Жұлқынады жау жағадан алғандай.
Дөңбекшиді дөң үстінде тастар дәу,
Шұбар шыңнан қажет еді жас парлау.
Осыншалық олпы-солпы дүниеден
Мүмкін емес бір бұлқыныс басталмау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Міржақып

  • 0
  • 0

Алма-кезек:
Бір қасірет, бір бақыт.
Жылай-жылай көздің жасын құрғатып.
Өкіндіріп, бекіндіріп қазағын,

Толық

Өзгерді...

  • 0
  • 0

Өзгерді...
Бәрі өзгерді...
Өзгергенін көз көрді.
Сұрапыл дауыл болардай

Толық

Алтын шуақ маңайың

  • 0
  • 0

Алтын шуақ маңайың,
Жұтайын да, қанайын.
Бал татыршы тіліңнен
Өртенейін, жанайын.

Толық

Қарап көріңіз