Астана – дастан
- 0
- 0
Жалғанның желбіресе
Туы шыңда,
Жақындап бұлттың өзі жуысуға,
Бар ақыл,
Ел қамын жеген ұлмын
Ел қамын жеген ұлмын,Түскенше жағым қашан.
Қарайып неге жүрмін,
Халқыма танылмасам?!
Заманның ағымына
Алаңдап, мұңдаспасам.
Дәуірдің дабылына
Не болам үн қоспасам?!
Елімнің жарлығына
Ой-пікір ойыспаса.
Халқымның зар-мұңына
Қабырғам қайыспаса.
Өмірдің дерегіне
Тамсанып, табынбасам.
Ақын боп керегі не,
Ағымнан жарылмасам?!
Шуағын себердей Күн,
Ашылар бағым қашан.
...Көктемде көгермеймін,
Қыста қар жамылмасам!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Айару
Күшті екен рахмет -
Даян
Рахмет көп көп -
Венера
Керемет -
Шахло
Өте жаксы өлең
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі