Өлең, жыр, ақындар

Аурухана төсегінде туған өлең

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 428
Созылып неше сағат, неше күнге,
Жатырмын аурухана төсегінде.
Бәлкім, бұл жан-жүректің сілкінісі,
Жоқ әлде бейнетім бе, кеселім бе?!
Таласып, тайталасып, һәм тақасып,
Қайтты ғой талай-талай меселім де.
Көп көрдім қызықты да, шыжықты да
Керуен – кең дүние кешенінде.
Үйрендік мақтауға да, даттауға да,
Қоса естіп сыпсыңын да, өсегін де.
Аурудан содан кейін аман қалмас
Мелшиген миғұлаң да, мешелің де.
Жан – дімкес,
Тән – жарадар,
Көңіл – науқас,
Жүргенмен тірілердің есебінде.
Бұл дерттен айықпаған пайғамбар да,
Құтылып кете алмаған көсемің де.
Ешкімге арызданбай, қарызданбай,
Өзім-ақ барайын ба осы өлімге?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кісідей әбден шаршаған

  • 0
  • 0

Кісідей әбден шаршаған,
Табылмай ойдың дерегі.
Жақындай беріп, мен саған
Қайтадан қашқым келеді.

Толық

Өлең де бір

  • 0
  • 0

Өлең де бір
Қымыз сияқты
Қанша жұтсаң тамсантқан,
Өлең де бір қыз сияқты

Толық

Дүниені жапқанда қараңғылық

  • 0
  • 0

Дүниені жапқанда қараңғылық,
Мазалайды түсіме Арал кіріп.
Не жаздым деп қараймын айналама,
Көңілімде жоқ қылау, арам қылық.

Толық

Қарап көріңіз