Өлең, жыр, ақындар

Аурухана төсегінде туған өлең

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 379
Созылып неше сағат, неше күнге,
Жатырмын аурухана төсегінде.
Бәлкім, бұл жан-жүректің сілкінісі,
Жоқ әлде бейнетім бе, кеселім бе?!
Таласып, тайталасып, һәм тақасып,
Қайтты ғой талай-талай меселім де.
Көп көрдім қызықты да, шыжықты да
Керуен – кең дүние кешенінде.
Үйрендік мақтауға да, даттауға да,
Қоса естіп сыпсыңын да, өсегін де.
Аурудан содан кейін аман қалмас
Мелшиген миғұлаң да, мешелің де.
Жан – дімкес,
Тән – жарадар,
Көңіл – науқас,
Жүргенмен тірілердің есебінде.
Бұл дерттен айықпаған пайғамбар да,
Құтылып кете алмаған көсемің де.
Ешкімге арызданбай, қарызданбай,
Өзім-ақ барайын ба осы өлімге?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақ

  • 0
  • 0

Көненің көрінеді өзі асылдай.
Көненің көрінеді сөзі асылдай.
Жасырын жылдар бойы жер астында,
Жатыпты бір бұлақтың көзі ашылмай.

Толық

Арман Дүние

  • 0
  • 0

Арман Дүние,
Артар жүгің аз ба еді,
Айтатының өкпе ме еді – наз ба еді?
Айдыныңнан баяғыдай ұшатын,

Толық

Ауырсам, мен ауырайын

  • 0
  • 0

Ауырсам, мен ауырайын,
Аяулым-ау, сен ауырма!
Сездіретін ауа райын,
Ғажап сыр бар жанарыңда.

Толық

Қарап көріңіз