Өлең, жыр, ақындар

Барақ соры

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 329
Барақ бақыт іздемепті өзгеден,
Бірақ жікшіл жалғандыққа төзбеген.
Бақасқанын батылдықпен басып ап,
Бір-ақ жолды – шындық жолын көздеген.
Бірақ заман дегеніне көнбепті,
(Енді ол болмай, боламын ба мен кекті?!)
Көкіректі қарс айырған қайғыны
Көл боп аққан көз жасымен емдепті.
Бірақ оны бай ұқпады, ел ұқты,
«Пері де емес, жынды да емес желікті».
– Құдай мені жаратқан, – деп, – сорлы ғып, –
Содан батыр сорға түсіп өліпті.
Аңыз ғой бұл... өтірік пе, шын ба әлі,
Елдігімен, ерлігімен кім мәлім?!
...Сортаң сордан татып алсаң білесің
Қайғы-зардың ащылығын мұндағы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің шашым – қара орман

  • 0
  • 0

Менің шашым – қара орман,
Екі көзім – мөлдір көл.
Мұрным тау боп жаралған,
Аузым – зындан, тіс – қақпақ.

Толық

Анасын адам сата ма?

  • 0
  • 0

Сыздайды жүрек ызадан,
Тигендей таяқ денеге.
О заман да, бұ заман
Жер сатқан деген немене?!

Толық

Сейітқұлдың кетпені

  • 0
  • 0

Маңдай соры – үш батпан,
Тағдыр мықтап ұстатқан.
Қыс алғанда қыспаққа,
Аштық тартты пұшпақтан.

Толық

Қарап көріңіз