Өлең, жыр, ақындар

Ерке өзен

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 607
Еркелейсің, Есілім,
Еркелейсің сен маған.
Еркелесең несі мін,
Еркелеткен кең далам.
Жан жүйемді козғаған,
Жалын атқан сөз бе едің?!
Еркелесең – өз далаң,
Еркелесең – өз жерің.
Айналайын халқымнан
Айдыныңа бас ұрған.
Ағыл-тегіл алтын дән
Ағыныңа қосылған.
Кім қарамас Есілге
Сүйіп, жанып, өртенбей?!
Сарыарқаның төсінде
Сағындырған еркемдей.
Мен бір толқын Торғайдан
Ағып барып қосылған.
Бар байлықты шалғайдан
Алып барып қосылған.
Көп өрнекті мен көрдім,
Кесте салған жеріме.
Есіл сол бір ерлердің
Есіл кеткен тері ме?
Бал суыңды татқан соң,
Балаң саған жеткен де.
Есіле ағып жеткен соң,
Есіл атап кеткен бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қилы заман – қым-қуыт

  • 0
  • 0

Қилы заман – қым-қуыт
Азап-бейнет тым жуық.
Қапаланған көңілді
Мазалайды мың күдік.

Толық

Байқоңыр

  • 0
  • 0

Биікке бар адамның жаны құштар,
Кез туды арғымақтың жалын ұстар.
Осылай Сарыарқаның сауырынан
Ұшады күнге қарай самұрықтар.

Толық

Бұлақ

  • 0
  • 0

Көненің көрінеді өзі асылдай.
Көненің көрінеді сөзі асылдай.
Жасырын жылдар бойы жер астында,
Жатыпты бір бұлақтың көзі ашылмай.

Толық

Қарап көріңіз