Өлең, жыр, ақындар

Қар жауғанда

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 483
Қар жауғанда
Дархан дала жаңғырып,
Қара жердің тамырына қан жүріп,
Бұрқ-сарқ қайнап,
Алып қазан –
Ақ қазан
Дәл осылай қалатындай мәңгілік.
Қар жауғанда
Қайта қунап қара орман,
Ұйпа шашын ақ тарақпен таранған.
Қалғандайсың ақ шымылдық ішінде,
Әттең, дүние... бәрі өткінші, бәрі арман.
Бұрқырайды байтақ өлке қырмандай,
Күн жымиып,
Ай да мойын бұрғандай.
Қар жауғанда...
Қар жауғанда,
Аспан – Жер
Бір-бірімен құшақтасып тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тірлікте ойламаймын тыным бар деп

  • 0
  • 0

Тірлікте ойламаймын тыным бар деп,
Қиналып қажымаймын мұңым бар деп.
Өсиет ата-бабам айтып кеткен
«Дос болып, бауыр болып тұрыңдар!» – деп.

Толық

Мен қалай «шала қазақ» атандым?

  • 0
  • 0

Бейбіт елде болмаса да қатал күн,
Бейқам жүріп «шала қазақ» атандым.
Арғы тегін анық білмей атамның,
Ар-намыссыз «шала қазақ» атандым.

Толық

Елорда, сенен айналдым

  • 0
  • 0

Ішінде өмір - майданның
Келеді деме, қайдан мұң?!
Жарқырап қанша тұрса да,
Табады адам Айдан мін.

Толық

Қарап көріңіз