Өлең, жыр, ақындар

Қар жауғанда

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 516
Қар жауғанда
Дархан дала жаңғырып,
Қара жердің тамырына қан жүріп,
Бұрқ-сарқ қайнап,
Алып қазан –
Ақ қазан
Дәл осылай қалатындай мәңгілік.
Қар жауғанда
Қайта қунап қара орман,
Ұйпа шашын ақ тарақпен таранған.
Қалғандайсың ақ шымылдық ішінде,
Әттең, дүние... бәрі өткінші, бәрі арман.
Бұрқырайды байтақ өлке қырмандай,
Күн жымиып,
Ай да мойын бұрғандай.
Қар жауғанда...
Қар жауғанда,
Аспан – Жер
Бір-бірімен құшақтасып тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айналаны ішіп-жесе момын жел

  • 0
  • 0

Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.

Толық

Қуаныштан көңілдің мұңы басым

  • 0
  • 0

Қуаныштан көңілдің мұңы басым,
Барған сайын бақытқа құнығасың.
Ғұмыр бойы жүргенің күн-түн қатып
Толтыра алмай тірліктің құмырасын.

Толық

Кім жау?

  • 0
  • 0

Бұл өмірде көп қақтығыс,
Көп егес,
Атыс-шабыс,
Алыс-жұлыс,

Толық

Қарап көріңіз