Өлең, жыр, ақындар

Қар жауғанда

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 520
Қар жауғанда
Дархан дала жаңғырып,
Қара жердің тамырына қан жүріп,
Бұрқ-сарқ қайнап,
Алып қазан –
Ақ қазан
Дәл осылай қалатындай мәңгілік.
Қар жауғанда
Қайта қунап қара орман,
Ұйпа шашын ақ тарақпен таранған.
Қалғандайсың ақ шымылдық ішінде,
Әттең, дүние... бәрі өткінші, бәрі арман.
Бұрқырайды байтақ өлке қырмандай,
Күн жымиып,
Ай да мойын бұрғандай.
Қар жауғанда...
Қар жауғанда,
Аспан – Жер
Бір-бірімен құшақтасып тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткен күнді

  • 0
  • 0

Өткен күнді
Енді қайтып қоштар кім?!
Қызығына түстім әбден жоспардың.
Көз боядық, сөз боядық ұрандап,

Толық

Астанаға 15 жыл

  • 0
  • 0

Он бес жыл –
Бұл далаға мен келгелі.
Он бес жыл –
Гүл қалаға мен келгелі.

Толық

Не десең де мақұлмын

  • 0
  • 0

Не десең де мақұлмын,
Айналайын ақылдым.
Сен жоқ жерде – пақырмын,
Сен бар жерде – батырмын.

Толық

Қарап көріңіз