Айналаны ішіп-жесе момын жел
- 0
- 0
Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.
Қар жауғанда
Қар жауғандаДархан дала жаңғырып,
Қара жердің тамырына қан жүріп,
Бұрқ-сарқ қайнап,
Алып қазан –
Ақ қазан
Дәл осылай қалатындай мәңгілік.
Қар жауғанда
Қайта қунап қара орман,
Ұйпа шашын ақ тарақпен таранған.
Қалғандайсың ақ шымылдық ішінде,
Әттең, дүние... бәрі өткінші, бәрі арман.
Бұрқырайды байтақ өлке қырмандай,
Күн жымиып,
Ай да мойын бұрғандай.
Қар жауғанда...
Қар жауғанда,
Аспан – Жер
Бір-бірімен құшақтасып тұрғандай.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Мәңгіліктің ай-күні
- 0
- 0
Алты Алашқа азық болған ақылы,
Алтын басын пенделерге имеген.
Бұл Мұхтар ма?!.
Баяғының батыры –
Жарылшы жүрек ағынан
- 0
- 0
Жарылшы жүрек ағынан,
Табылшы көңіл бабынан.
Қаншама құлаш ұрсаң да,
Аспайды балта сабынан.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амир
керемет -
Інкәр Тұрсынбек
«Ғашықтық ғаламаты» — Мұхтар Шаханов шығармашылығы... -
Ахах
Кнгк -
Гоха
Жаксы -
Батыржан
Өте жақсы өлең
- Оразбай Сарыбаев
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі