Кабактағы жыр

Қайратқа

Ақын досым, құйшы шарап, сыраңнан –
Тұншығайық, бір шығайық құмардан.
Көк түтіннің көзге жағып бояуын,
Қақсын қанат — қауырсыны кір арман.
Бұ жалғанда уын беріп, пұл алған,
Көзіңді — жас, ерініңді шылар қан.
Қан шарапқа қанбай қалай шыдар жан?!
Келші, бүгін мас болайық, тап шыным,
Жанды ұғарлық сендей досқа тапшымын.
Жыр оқиық, дүр сілкінтіп кабакты,
Сен де бақсы, сенен де өткен бақсымын.
Жезөкшенің бізге қарап мөлиген
Күлсалғыштай көздеріне қақ шылым.
Күркіреп бір тілдің тінін шешкенде,
Бізге жақын келмей қалар еш пенде.
Ұмытылар қызып кетіп бөскенде,
Сұлу қыздан қарызға алған бес теңге.
Қарыз алып қайыр берер дәруіш —
Сенен өзге қалмады ғой дос менде.
Аяр уды қанға құйып, ал, балқы! —
Жырың — жетім, мұңың — жесір,
жан — жалқы.
Кабактардың тұманында адасқан
Ақындардың біз емеспіз алды - арты. —
Бұл еденде сіңіп қалған: Есенин,
Блоктардың тағасының бар даңқы.
Құйшы, кәне, қайда күрең Ажалым? —
Сау кезінде жырды ұрмайды қазағың.
Қыздырайық маскүнемдер базарын.
Өлең қылып салдақының ажарын,
Біз бұрайық Алматының назарын.
Құйшы, кәне, қайда күрең Ажалым?!
Астанамыз бауыр басып өгейді,
Неге бізді өз ұлымсың демейді?..
Күл - бұлттармен бітеп қойып көмейді,
Неге Алатау тамағын құр кенейді?
"Біздің қала көтермейді көп ойды,
Алып кетер ..." — деймісің сен, е, мейлі!
Алып кетсе ана жаққа жалдап кіл —
Жырға ие бол, пәтеріме жалдап кір.
... Жұлдыздарын тауысқанда жалмап түн -
Түннің шашын жұлар, бәлкім, талдап күн
Гүл жанышқан тұяғындай балдақтың,
Жүрегімді езуін-ай Салмақтың!..
Құрсын, қойдық!..
Шыннан олар кеп қалса
Мына көрген аз қызық та қалмақ тұл.
У — Зәһардың ішсең де ең ауырын,
Бұл Үрейді баспайды енді, бауырым.
Ес барында тастаған жөн тәуірі,
Мына отырған өлекселер қауымын ...
Пәтер ием соқа салғыш ауылдан,
Сәл кешіксем: қасып қойып сауырын,
Қанатады - ау бишігімен сабалап,
Жүрегімнің шилі болған жауырын ... 
Бізді де ертең қайта қамап тұрмыс — көр
Жанды жаншыр күтіп түр ғой түрлі істер.
Менде - пәтер, сенде — жатақ,
Тау жаққа,
Екі жаяу, ал, кәнеки, тырмыс, кел!..
... Сияқтымыз:
қашып кетіп бір күшпен —
Бұғатын жер, тығатын көр таба алмай
Түрмесіне қайта оралған қылмыскер ...

03.07.1983 ж. Алматы.

---