Өлең, жыр, ақындар

Қарлы шарап

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1038
(аударма)

Шыныдан шарап іркілген
жарқ етіп өзің тағы да,
күнәсыз келбет, күлкіңмен
қорқыныш кұйдың жаныма.
Жүректе бір кез орнап ең,
оралдым ұмыт сағымға.
Жүргендей сездім сонда мен
ақ түтек боран маңында.
Өзің боп мендік бар арман,
сыңрырлап күлдің сескенбей.
Құлпырған күндыз жағаңнан
мен жаққа дауыл ескендей.
Шаттанам естіп наз үнді,
жеңіске жеткен жандайын.
Сонау бір кылық, назыңды
есіме қалай алмайын?

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Европаға арнау

  • 0
  • 0

Мен Америка ұлымын:
жүдеу дала - тұғырым,
көкірегін жатқан қатпар тау басып,
адамдары бір-бірімен жауласып,

Толық

Қаладағы өмір

  • 0
  • 0

Болмаса да самсаған тал-терегі,
кең болатын қазақтың арқа-жеңі.
Отын іздеп, су іздеп жүргенде де
даламыздай жанымыз дарқан еді.

Толық

Мамыражай өмір жоқ өлеңімде

  • 0
  • 0

Мамыражай өмір жоқ өлеңімде,
бәрі бостай: өмір ме, өнерің бе.
Өлер бала молаға жүгірер деп,
ауады ылғи аңсарым көне күнге.

Толық

Қарап көріңіз