Өлең, жыр, ақындар

Қарлы өрнек

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 899
(аударма)

Қарлы түнек жол
қашанда,
көрінбейді өзге мүсін.
Әзір таныс болмасаң да,
сен - жырымның өрнегісің.
Қардан тінін келеді ескім
сол өрнектің күнде, түнде.
Бірақ жалғыз сен емессің
мені құшқан бұл көпірде.
Теңіз — мылқау, шашуда мұң,
Көпір маңы — қымбат жарық.
Жатыр бүгін ашулы ағын
мұз-шынжырмен құндақталып.
Тұрсың қабақ ашпай,
мұңмен
үнсіз қарап кешке, шамға.
Саған есік ашпаймын мен,
Ашпаймын!
Жоқ!
Ешқашанда!
Ұшқан қарға біз де ілесіп
қалықтаймыз шың-құздарда.
Ғашық көңіл мұңды кешіп,
қадаласың жұлдыздарға.
Асса шана алысқа, алға,
Табатындай көңіл де емін.
Көздеріміз табысқанда,
асығады ерінге ерін.
Үмітсіз түн серігімін,
қандай пенде ұқсын мұны...
Естілмейді демің, үнің –
жұтты түннің түпсіз мұңы.
Жылытпаса да мені нұрың,
күміс қарлы қыстың жыры,
жатқа айтамын сені бүгін!

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұлақтар құздардан асып

  • 0
  • 0

Бұлақтар құздардан асып,
сарқырап сайларға аққанда,
көңілім қырларға ғашық
самғайды жайлау жақтарға.

Толық

Европаға арнау

  • 0
  • 0

Мен Америка ұлымын:
жүдеу дала - тұғырым,
көкірегін жатқан қатпар тау басып,
адамдары бір-бірімен жауласып,

Толық

Дауыл - менің жүрегімнің аңсары

  • 0
  • 0

Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!

Толық

Қарап көріңіз