Өлең, жыр, ақындар

Қарқаралы

  • 18.09.2021
  • 0
  • 0
  • 588
Қарағайлы қара орман Қарқаралым,
Бәрі қызық, бәрі арман – шартарабың.
Қия шыңын шыққанда
Кешірмесін,
Тайып кетсе егер де сәл табаным.
Өмір сүру өзіңде мұрат маған,
Сенің мәңгі төсіңнен тұрақ табам.
Құлпырасың қыста да ақ тотыдай,
Көрген емен кезіңді гүл атпаған.
Сенен ғана табады ел бірлікті,
Татып тәтті жемісін жердің құтты.
Аяқтағы тап-таза
Құйған астай,
Адал сақтап келесің мөлдірлікті.
Қызың құтты қашаннан,
Ұлың мықты!
Табиғаттың өзі де тіліңді ұқты.
Адамзаттың ақ пейіл тілегіндей,
Адал сақтап келесің сұлулықты.
Қарқаралы!
Қарқара тауым менің,
Сені ойласам тынбайды дауыл көңілім.
Сағынышымды сейілте алмаспын мен
Сәске түсте
Сәуледей сәуірдегі...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаладағы қарағайлар

  • 0
  • 0

Қаладағы қарағайлар,
Келесіңдер ғұмыр-бақи
Шаң жұтып,
Кездерің көп даланы ойлар,

Толық

Әйел сүйсе...

  • 0
  • 0

Таңдайына бал ғана татып тұрған,
Жанарына мұң емес, жақұт тұнған.
Әйел сені сүймесін,
Әйел сүйсе –

Толық

Тағдырым, саған не істедім?

  • 0
  • 0

Тағдырым, саған не істедім?
Жазығым – жосып көшкенім.
Кішіріп үлкен алдында,
Кісіні сыйлап өскенім.

Толық

Қарап көріңіз