Өлең, жыр, ақындар

Мойнымдағы орамалдың қызылын

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1750
Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.
Сөз қадірі, қаймағыңды қалқиын.
Қара бұлтты іше-іше сарқыдым.
Сағынышым сартап етті сананы,
Сары түстің кім ұғады салқынын?
Көгілдір шу, көгіс аспан, көп қысым.
Қарамысың, ей, тұңғиық, көкпісің?
Жоққа айналдырып жібере ме көп түстер,
Жердің көзі тірі әулие жоқшысын?
Ала қайғы алмаса да ала мұң,
Тауан қайтты.Таусылардай амалым.
Кешір мені, ұмытылған еріксіз,
Жасыл күннің жазығы жоқ жамалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, Муза...

  • 0
  • 0

Жалт-жұлт па? Сенікі емес-ті ол.
Қызыға алмадым.Неліктен?
Кім қалай жүр осы деместен,
Өзіңді аңсадым, көріп дем.

Толық

«Хорезмді қар басып қалды» газеттен

  • 0
  • 0

«Хорезмді қар басып қалды»
газеттен
Хабар, хабар...
Болады шыны, жаңсағы.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Алыс-алыс сапарға шығарып сап
Бата берген өзің кілең.
Ауыл жаққа тек қана құлағым сақ,
Алыста көзімді ілем.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер