Өлең, жыр, ақындар

Мойнымдағы орамалдың қызылын

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1776
Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.
Сөз қадірі, қаймағыңды қалқиын.
Қара бұлтты іше-іше сарқыдым.
Сағынышым сартап етті сананы,
Сары түстің кім ұғады салқынын?
Көгілдір шу, көгіс аспан, көп қысым.
Қарамысың, ей, тұңғиық, көкпісің?
Жоққа айналдырып жібере ме көп түстер,
Жердің көзі тірі әулие жоқшысын?
Ала қайғы алмаса да ала мұң,
Тауан қайтты.Таусылардай амалым.
Кешір мені, ұмытылған еріксіз,
Жасыл күннің жазығы жоқ жамалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өңменімнен итерді өмір мені

  • 0
  • 0

Өңменімнен итерді өмір мені.
Өтіп сен де барасың бұла дәурен.
Сіздікі де жай ғана көңіл ма еді?
Жапырағың жалғанбас жылағанмен.

Толық

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 0
  • 0

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Адасқан бұлақ

  • 0
  • 0

Адасқан бұлақ,
Жартастан құлап,
Сүйетін еді Күн шуақ.
Арманшыл еді,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар