Өлең, жыр, ақындар

Мойнымдағы орамалдың қызылын

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2012
Жүрсе білмей жеңілдігін тұзының,
Сәл ұқпаған, сезе алмаған ызыңын.
Елемейді екем тіпті, обал-ай
Мойнымдағы орамалдың қызылын.
Сөз қадірі, қаймағыңды қалқиын.
Қара бұлтты іше-іше сарқыдым.
Сағынышым сартап етті сананы,
Сары түстің кім ұғады салқынын?
Көгілдір шу, көгіс аспан, көп қысым.
Қарамысың, ей, тұңғиық, көкпісің?
Жоққа айналдырып жібере ме көп түстер,
Жердің көзі тірі әулие жоқшысын?
Ала қайғы алмаса да ала мұң,
Тауан қайтты.Таусылардай амалым.
Кешір мені, ұмытылған еріксіз,
Жасыл күннің жазығы жоқ жамалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзге әдемі көрінеді, гүл ыстық.

  • 0
  • 0

Көзге әдемі көрінеді, гүл ыстық.
Үндемей ақ біз екеуміз ұғыстық.
Жалғыз қалып осы сәтті күтемін,
Ой екеуміз. Тыныштық.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Бір бейне мұң

  • 0
  • 0

Бір бейне мұң.
Жасап алдым ауадан.
Деймін Жерде
енді мәңгі қала алам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер